بررسی تخصصی هواوی میت بوک D14
بیشتر
چند سالی است که شرکت هواوی به جمع تولیدکنندگان لپتاپ پیوسته و از آن زمان تاکنون، محصولات ویندوزی خیلی خوبی را هم به بازار عرضه کرده است. در یکی دو سال اخیر، لپتاپهای هواوی با سرعت خوبی رشد کردهاند و اشکالات آنها در هر نسل برطرف شده است. سری میت بوک D از لپتاپهای این شرکت نیز نمایشگری بدون حاشیه و جذاب را با یک بدنه آلومینیومی ادغام کرده تا محصول عالی در دسته لپتاپهای مقرونبهصرفه ویندوزی داشته باشیم.
لینک خرید آنلاین لپتاپ هواوی میت بوک D14
در این بررسی سراغ لپتاپ هواوی میت بوک D14 با پردازنده اینتل رفتهایم. همانطور که احتمالا میدانید، هواوی این سری از لپتاپهای خود را در دو مدل با پردازندههای AMD و اینتل به بازار عرضه میکند تا به این شکل سلیقه همه کاربران را پوشش داده باشد. بدون هیچ توضیح اضافه دیگری، بگذارید بررسی این لپتاپ را با طراحی آن آغاز کنیم.
طراحی
همانطور که گفتم، بدنه این لپتاپ کاملا از آلومینیوم ساخته شده تا از همان لحظه اول هم ظاهر جذابتری داشته باشد و هم حس خوبی به کاربر القا کند. هواوی میت بوک D14 در دو رنگ خاکستری و نقرهای به بازار عرضه شده که برای این بررسی، نسخه خاکستری رنگ در اختیار ما قرار گرفته است.
به طور کل اگر نسلهای قبلی این لپتاپ را دیده باشید، مدل 2020 این لپتاپ هم همچنان همان ظاهر و شکل و فرم را دارد. وزن ۱.۳۸ کیلوگرمی دستگاه، این لپتاپ را کمی از مک بوک ایر ۱.۲۷ کیلوگرمی سنگینتر کرده اما این تفاوت آنقدرها زیاد نیست و همچنان با لپتاپی سبک روبرو هستیم که ضخامت آن به ۱۵.۹ میلیمتر میرسد.
تنوع پورت در کنار لپتاپ هم مثل نسلهای قبلی است و در لبه سمت راست، شاهد یک پورت USB-A از نوع USB 2.0 و جک ۳.۵ میلیمتری هدفون و میکروفون هستیم. در لبه سمت چپ هم یک پورت USB-C که برای شارژ لپتاپ هم از آن استفاده میشود، در کنار پورتهای HDMI و یک USB-A دیگر (از نوع USB 3.0) حاضر هستند. همچنین کنار پورت USB-C یک حفره کوچک دیده میشود که وقتی که لپتاپ را به شارژ وصل میکنید، این چراغ روشن میشود. تنها چیزی که به شخصه فکر میکنم جای خالی آن حس میشود، درگاه کارت حافظه SD است.
به طور کل به طراحی و کیفیت ساخت این لپتاپ فقط دو ایراد میتوانم وارد کنم. اول اینکه بلندگوهای دستگاه در لبه پایینی و در کنار محفظههای مربوط به ورود و خروج هوا برای فن قرار گرفتهاند و همین موضوع باعث میشود تا صدا به سمت کاربر نباشد. دوم اینکه پوسته آلومینیومی روی لپتاپ، ضخامت کمی دارد که باعث شده بخش پشتی نمایشگر، کمی حالت ارتجاعی داشته باشد و از حس باکیفیت بودن دستگاه کم کند.
نمایشگر
همانطور که از اسم این لپتاپ پیداست، در این محصول با نمایشگری ۱۴ اینچی روبرو هستیم. این صفحه نمایش، نسبت تصویر ۱۶:۹ دارد و رزولوشن آن هم ۱۹۲۰×۱۰۸۰ پیکسل است. این نمایشگر، بهترین پنلی نیست که هواوی روی لپتاپهایش قرار میدهد و صرفا برای مدلهای پایه و مقرونبهصرفه در نظر گرفته میشود اما همچنان شارپنس این صفحه نمایش در سطح خوبی قرار دارد و اینطور نیست که بتوان پیکسلهای آن را به سادگی از هم تشخیص داد. روی پنل نمایشگر هم پوششی مات وجود دارد تا بازتاب نور به کمترین حد ممکن برسد که یک نکته مثبت است. همچنین خبری از پشتیبانی از تاچ روی این پنل نیست.
رنگها دقت خوبی دارند و کانتراست نمایش تصاویر هم در سطح قابل قبولی است. یک نکته مثبت هم اینکه نور پسزمینه این نمایشگر در سراسر پنل یکسان است و جایی شاهد کم نور شدن یا پر نور شدن، مخصوصا در کنارهها، نیستیم. حاشیههای کم پنل هم باعث شده تا هم ابعاد لپتاپ کوچکتر و جمعوجورتر شود و هم اینکه نسبت نمایشگر به بدنه به ۸۴ درصد برسد که فوق العاده است. این کوچک بودن حاشیهها یک بدی هم داشته که البته هواوی به عنوان یک شگرد تبلیغاتی از آن استفاده کرده است.
درواقع به دلیل کوچک بودن لبه بالایی، جایی برای دوربین وبکم وجود ندارد و هواوی دوربین وب کم این لپتاپ را هم مثل باقی لپتاپهایش، در یک دکمه و بین دو کلید F6 و F7 قرار داده است. این دوربین ۱ مگاپیکسلی یک مزیت دارد و آن این است که برای بالا رفتن امنیت، میتوان به طور کامل آن را مخفی کرد. از آن طرف یک عیب آن هم این است که زاویه مناسبی برای تماسهای ویدیویی ندارد و اگر حین تماسهای ویدیویی با کیبرد هم بخواهید کار کنید، تصویری مثل عکس زیر از خودتان نشان میدهید!
کیبرد و تاچ پد
کیبرد و تاچ پد در این لپتاپ با نسل قبلی تفاوتی نکرده چون اصلا نباید به ترکیب برنده دست زد! اندازه تاچ پد این لپتاپ آنقدری بزرگ است که کار با آن را راحت میکند. کلیک در قسمت پایینی این تاچ پد به راحتی انجام میشود اما مثل بیشتر لپتاپهای دیگر، کلیک تاچ پد در لبه بالایی کمی سفتتر میشود که به خاطر مکانیزم ساخت آن است. همچنین هواوی برای این تاچ پد از درایورهای ویندوز پرسیژن استفاده کرده تا عملکردی عالی داشته باشند.
کیبرد این لپتاپ نیز با اینکه مسافت کمی را در هر بار فشار دادن طی میکنند اما در نهایت نرمی خاصی دارند که تایپ کردن با آن را لذتبخش میکند. همچنین صدای تولید شده توسط این دکمهها آنقدر زیاد نیست و به طور کل حالا که این بررسی را با این کیبرد مینویسم، باید بگویم با یکی از بهترین کیبردهای لپتاپی روبرو هستیم. البته این را هم باید در نظر گرفت که این کیبرد بیشتر برای تایپ کردن عالی است تا بازی کردن که خب طبیعی هم هست؛ زیرا این لپتاپ برای اجرای بازیهای سنگین و به طور کل گیمرها، ساخته نشده است.
در کنار این کیبرد هم یک دکمه دایرهای شکل برای پاور روی بدنه قرار گرفته که هواوی سنسور اثر انگشت را هم در زیر همین دکمه قرار داده است. البته دوست داشتم در کنار این سنسور اثر انگشت، سنسورهای تشخیص چهره هم در این لپتاپ حاضر باشد تا بتوان با آنها هم لپتاپ را باز کرد اما به دلیل حاشیههای کم، خبری از آن سنسورها نیست. این سنسور اثر انگشت هم به سرعت و با دقت میتواند اثر انگشت را شناسایی و قفل لپتاپ را باز کند و هیچ ایرادی نمیتوان به آن گرفت.
سختافزار
هواوی میت بوک D14 که ما در اختیار داشتیم، به پردازنده نسل دهمی اینتل Core i5 مجهز شده بود. به طور دقیقتر، پردازنده Intel Core i5-10210U را در این لپتاپ شاهد هستیم که چهار هستهای است و سرعت پردازشی آن روی ۲.۰۹ گیگاهرتز تنظیم شده است. سرعت این پردازشگر در حین انجام کارهای سنگین تا ۴.۱۹ گیگاهرتز هم زیاد میشود و به طور کل برای محصولی مقرونبهصرفه، عملکرد خیلی خوبی دارد. تنها ایرادی که میتوانم به مجموعه پردازنده و پردازشگر گرافیکی دستگاه بگیرم، این است که ممکن است با کوچکترین استفاده، فن شروع به فعالیت کند و صدای آن شنیده شود. البته قرار نیست فنها صدای موتور جت بدهند اما خودتان را برای روشن بودن فن لپتاپ در بیشتر اوقات، آماده کنید.
اپلیکیشن | بنچمارک CPU در حالت تک هستهای | بنچمارک CPU در حالت چند هستهای |
Geekbench | 1086 | 3437 |
Cinebench R23 | 1012 | 2980 |
در کنار این پردازنده، از پردازشگر گرافیکی انویدیا MX250 هم استفاده شده که گرافیک میانردهای به حساب میآید اما میتواند بیشتر بازیها را روی تنظیمات گرافیکی متوسط، با فریمریت بالا هم اجرا کند. زمانهایی که به پردازش گرافیکی بالا نیاز نداشته باشید نیز از گرافیک آنبرد اینتل استفاده میشود که مصرف انرژی کمتر هم دارد. بنچمارکی که گرافیک MX250 انویدیا روی این لپتاپ در اپلیکیشن Geekbench داشت نیز رقم ۱۱۳۱۵ را ثبت کرد.
برای اینکه از عملکرد گرافیکی میت بوک D14 در بازیها دید بهتری داشته باشید نیز باید بگویم بازی سنگینی مثل GTA V در حالت گرافیکی نرمال، فریمریتی بین ۷۸ تا ۸۱ فریم در ثانیه داشت. بازیهای سبکتری مثل فیفا ۲۱ نیز میتوانند در بهترین حالت، کمی بیشتر از۶۰ فریم در ثانیه داشته باشند که برای نمایشگر ۶۰ هرتزی این لپتاپ، بالاترین حد و روانترین حالت بازی خواهند بود.
در کل از نظر سختافزاری، باید به این لپتاپ به عنوان محصولی برای انجام کارهای روزمره مثل وبگردی، تماشای ویدیو یا فیلم و سریال، کارهای سبک با اپلیکیشنهای مایکروسافت آفیس و یا اجرای فوتوشاپ برای کارهای سبک حساب باز کرد. برای ادیت عکس هم میتوان روی این لپتاپ حساب باز کرد اما از آن طرف باید در نظر داشته باشید که پنل نمایشگر میت بوک D14، طیف رنگی گستردهای برای ادیت عکس ندارد.
از اینها که بگذریم، این محصول با ۸ یا ۱۶ گیگابایت رم عرضه میشود که اگر همان کارهای سبک و روزمره را با این لپتاپ انجام میدهید، رم ۸ گیگابایتی کافی خواهد بود. یک نکته مثبت دیگر در سخت افزار این لپتاپ، حافظه SSD سریع و ۵۱۲ گیگابایتی آن است. به واسطه این حافظه، ویندوز به سرعت بوت میشود و اجرای اپلیکیشنها نیز سرعت بالایی دارند.
بلندگو و باتری
در مورد بلندگوهای این لپتاپ صحبت کردیم که در زیر میت بوک D14 قرار گرفتهاند. این بلندگوهای ۲ واتی، با وجودی که به سمت کاربر نیستند، اما به طرز شگفتانگیزی صدای بلند و شفافی دارند. حتی بیس در این بلندگوها در سطح بالایی قرار دارد و در مجموع عملکرد آنها، فراتر از چیزی که ازشان انتظار میرود. اما خب برای چندمین بار باید بگوییم که ای کاش در کنار کیبرد قرار داشتند تا بتوان تجربه بهتری هم داشت.
تا در مورد صدا صحبت میکنیم نیز باید بگویم که در این لپتاپ شاهد دو میکروفون هستیم که یکی صدای کاربر را دریافت میکند و دیگری برای حذف نویز استفاده میشود. هر دوی این میکروفونها در فرورفتگی پایین لپتاپ که محل باز شدن لپ تاپ است قرار گرفتهاند و کیفیت معقولی دارند؛ از این نظر که برای تماسهای ویدیویی کافی هستند و نباید انتظار صدای فوق العادهای از آنها داشت.
در مورد باتری نیز هواوی یک باتری ۵۶ وات ساعتی در این لپتاپ قرار داده که با شارژر ۴۰ واتی شارژ میشود. این باتری برای پردازنده ۱۵ واتی این لپتاپ عملکرد خیلی خوبی دارد و با وبگردی و کارهای معمول به راحتی میتوان از آن حدود ۷ ساعت شارژدهی گرفت. معمولا در استفادهای که از لپتاپ داشتم، نور پسزمینه کیبرد همیشه روشن بود و صفحه نمایش هم در بیشترین حالت روشناییاش قرار داشت که به ۲۵۰ نیت میرسد. اما اگر میخواهید رو شارژ باتری با این لپتاپ بازی کنید، انتظار شارژدهی کمتر از یک ساعت باید داشته باشید.
ارتباطات
هواوی میت بوک D14 از وایفای 802.11a/b/g/n/ac در حالتهای ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز پشتیبانی میکند. اگرچه در حال حاضر خبری از جدیدترین استانداردهای وایفای 6 و وایفای 6E در این لپتاپ نیست اما خب در مجموع برای یک محصول مقرون بهصرفه، ایرادی نمیتوان به این لپتاپ گرفت. بلوتوث 5 هم در این لپتاپ حاضر است تا خیالتان از اتصال بلوتوث استیبل به هدفونهای بلوتوث راحت باشد.
جدا از این موارد، پشتیبانی از NFC هم در این لپتاپ حاضر است و در زیر برچسب Huawei Share که بخش پایینی کیبرد قرار گرفته، چیپهای مربوط به NFC وجود دارد. اگرچه این ویژگی برای اتصال گوشی به لپتاپ کاربرد دارد اما فقط گوشیهای هواوی را پشتیبانی میکند و برای استفاده از آن، باید یک گوشی هواوی هم داشته باشید.
جمع بندی
به طور کل این لپتاپ میتواند گزینه پیشفرض بسیاری برای خرید یک لپتاپ ویندوزی باشد. فکر میکنم برای استفاده روزمره یا برای دانشجویان، میت بوک D14 آنقدری خوب هست و توان پردازشی دارد تا بتواند راضیکننده باشد. طراحی جذاب در کنار نمایشگر کم حاشیه و کیبرد و تاچ پد عالی، از مزیتهای مهم این لپتاپ هستند و در کنار آنها، عیبهای کمی را هم میتوانیم در این لپتاپ پیدا کنیم. شاید بتوان گفت تنها مشکل این لپتاپ، زود روشن شدن فن آن است که برای خنک کردن پردازنده شروع به کار میکند اما این مورد میتواند با یک بروزرسانی نرمافزاری، وضعیت بهتری پیدا کند.