بررسی تخصصی ZTE Nubia Z11 Max

با گسترده شدن بازار گوشی هوشمند، شمار زیادی از سازندگان چینی نظیر هوآوی، شیائومی، وان پلاس و... به بازیگران تاثیرگذار این بازار تبدیل شده‌اند. این شرکت‌ها با ارائه گوشی‌های هوشمند ارزان‌قیمت سهم زیادی از بازار را در اختیار گرفته‌اند. این برندها مشهورترین سری گوشی‌های خود را به زیربرند تبدیل کرده‌اند و شاید تقریبا دیگر نامی از برند اصلی خود در این گوشی‌ها نمی‌آورند. هوآوی Honor را تبدیل به زیربرند خود کرد و لنوو ZUK را برای برندسازی انتخاب کرد و اکنون Nubia انتخاب ZTE است. ZTE اصلی‌ترین رقیب هوآوی در بازار است و این موضوع در کشور چین، که سرزمین مادری این دو برند محسوب می‌شود، کاملا مشهود است.

Z11 جدیدترین سری از خانواده Nubia است که در ماه ژوئن با 4 عضو معرفی شد. اعضای این خانواده با مشخصات متفاوت هر سلیقه‌ای را پوشش می‌دهند:

• Z11 پرچم‌دار این خانواده است و پردازنده Snapdragon 820 دارد.
• Z11mini میان‌رده‌ای با پردازنده Snapdragon 617 است.
• Z11Max فبلت این خانواده است و همان‌طور که می‌دانید صفحه نمایش 6 اینچی دارد و با پردازنده Snapdragon 652 عرضه شده.
• Z11 Max یکی دیگر از فبلت‌های این خانواده است و برای ارزان‌قیمت‌تر بودن از پردازنده MediaTek Helio P10 بهره می‌برد.

آنچه در بسته‌بندی موجود است

Z11Max بااینکه میان‌رده است، جعبه شکیلی دارد. ZTE این دستگاه را در جعبه‌ای مشکی رنگ قرار داده است که درون آن، غیر از گوشی، یک شارژر، یک کابل USB Type-C، یک شارژ و یک تبدیل Micro USB به USB Type C وجود دارد؛ اما از هدفون خبری نیست. اگر قصد خرید این گوشی را دارید بر خلاف دیگر برندها نمی‌توانید از روی جعبه مشخصات آن را ببینید، زیرا تمام مشخصات غیر از نام برند و مدل به زبان چینی درج شده است.

طراحی

Z11Max طراحی خوبی دارد. این طراحی منحصربه‌فرد نیست و اگر از پشت به آن نگاه کنید، تصور می‌کنید میت هوآوی است. بدنه فلزی انودایزشده، علاوه بر استحکام، زیبایی گوشی را دوچندان کرده است و به‌خوبی حس دستگاه گران‌قیمت را به کاربر القا می‌کند. صفحه نمایش حاشیه کمی نسبت به بدنه دارد و استفاده از شیشه 2.5D باعث می‌شود راحت‌تر با آن کار کنید. زیر صفحه نمایش سه کلید خازنی وجود دارد. یکی از این کلیدها با علامت دایره قرمز رنگ کاملا مشخص است، اما دو کلید دیگر را تا لمس نکنید متوجه حضورشان نمی‌شوید. کلید دایره‌ای وسط هشداری برای اعلام نوتیفیکیشن‌ها هم است. البته در تاریکی این کلیدها نور قرمز رنگ دارند و مشخص می‌شوند.

در بالای صفحه نمایش هم سنسورهای نور و مجاورت به همراه خروجی صدای مخاطب و دوربین دوم قرار گرفته‌اند. نوبت به کناره‌ها می‌رسد؛ جایی که معمولا کلیدهای پاور و درگاه‌ها قرار دارند. کناره سمت چپ جای کلیدهای تنظیم صدا و پاور و کناره سمت راست محل قرارگیری جایگاه سیم‌کارت و کارت حافظه است. این درگاه هیبریدی تعبیه شده است و همزمان نمی‌توانید هم دو سیم‌کارت داشته باشید و هم کارت حافظه. کناره پایین اسپیکر و درگاه پورت USB Type-C مشاهده می‌شود. اسپیکر گوشی هنگامی‌که گوشی را به‌صورت افقی در دست می‌گیرید با دست پوشانده می‌شود و صدا به‌سختی بیرون می‌آید. این موضوع هنگام بازی کاملا مشهود است. نکته آزاردهنده نیز جک 3.5 میلی‌متری هدفون در کناره بالایی است که به علت طراحی بد لبه‌های تیز قسمت پایین درگاه به لباس گیر می‌کند.

همان‌طور که گفتیم، پشت گوشی شبیه میت هوآوی است. لنز دوربین، فلاش و سنسور اثرانگشت در قسمت بالا و لوگوی نوبیا در پایین قاب دیده می‌شود و هیچ نوشته‌ای از برند سازنده به چشم نمی‌خورد. لنز دوربین با نوار زرشکی رنگی تزئین شده، اما بیرون‌زدگی آن کمی زیاد است و هنگام قرارگیری روی سطح صاف ممکن است آسیب ببیند. قاب پشتی و فریم یک تکه نیستند و لبه‌های تیز فریم کناری کاملا با دست برخورد می‌کند و حس خوبی به کاربر نمی‌دهد. در قسمت بالا و پایین قاب پشتی هم، برای جلوگیری از افت آنتن، پلاستیک کار شده است.

صفحه نمایش

صفحه نمایش 6 اینچی Z11 از نوع Super AMOLED با رزولوشن فول اچ‌دی و تراکم پیکسلی 368 پیکسل بر اینچ است و حدود 75.3 درصد از قسمت جلو گوشی را اشغال کرده. کناره‌های آن به لطف استفاده از شیشه 2.5D کمی انحنا دارد و با پوشش گوریلا گلس 3 محافظت شده است.

صفحه نمایش کیفیت بالایی دارد، اما شدت رنگ‌ها در آن زیاد است و رنگ‌ها غیرطبیعی به نظر می‌رسند. صفحه نمایش زاویه دید خوبی دارد و هنگام استفاده در محیط باز مشکلی برای دیدن تصاویر نخواهید داشت. در قسمت تنظیمات صفحه نمایش هم می‌توانید از سه حالت پیش‌فرض رنگ‌های صفحه نمایش استفاده کنید. نوبیا قابلیت‌هایی اضافه برای کار با صفحه نمایش تعبیه کرده است. این قابلیت‌ها به نام Edge Gestures در قسمت تنظیمات وجود دارد. به‌عنوان نمونه، با نگهداشتن انگشت در کناره سمت چپ و کشیدن آن به سمت راست به قسمت برنامه‌های در حال اجرا دسترسی پیدا می‌کنید و اگر انگشتتان را از گوشه پایین به بالا بکشید، می‌توانید به منوی دوربین بروید. شما می‌توانید وظایف را خودتان تعیین کنید؛ مثلا می‌توانید به‌جای باز کردن دوربین به نرم‌افزار خاصی هدایت شوید. با دو بار کشیدن انگشت از گوشه پایین به بالا نرم‌‌افزارهای در حال اجرا بسته می‌شوند و اگر لبه‌ها را با دو انگشت همزمان به بالا بکشید، می‌توانید میزان نور صفحه نمایش را تنظیم کنید.

دوربین

دوربین 16 مگاپیکسلی Z11 ساخت سونی با دیافراگم 2 است. منوی دوربین کاملا شبیه منوی دوربین آیفون طراحی شده و قابلیت‌هایی چون اسلوموشن، تایم لپس، پانوراما و عکاسی حرفه‌ای در آن دیده می‌شود. قسمتی هم به نام Camera Famili وجود دارد که چند حالت اضافه عکاسی در اختیارتان قرار می‌دهد: قابلیت‌هایی چون Light Painting که قبلا در گوشی‌های هوآوی دیده بودیم و یا Clone که با استفاده از آن می‌توانید سوژه را از عکستان حذف کنید. اما می‌رسیم به کیفیت تصویر. همان‌طور که در عکس‌های نمونه می‌بینید کیفیت عکس‌های گرفته‌شده در شب و نور کم رضایت‌بخش نیست، اما در نور روز کیفیت عکس‌ها قابل قبول است. این مسئله در مورد عکس‌های دوربین جلویی هم صدق می‌کند. یکی از معایب دوربین سرعت کم عکس‌برداری است؛ یعنی از فوکوس تا گرفتن عکس نسبت به گوشی‌های هم‌رده سرعت عکاسی بسیار پایین‌تر است. دوربین پشتی قابلیت فیلم‌برداری با کیفیت 4K را دارد و علاوه بر این در منو می‌توانید کیفیت فیلم‌برداری را روی فول اچ‌دی با 60 فریم تنظیم کنید. کیفیت فیلم‌برداری قابل قبول است، اما لرزش‌هایی در فیلم‌های گرفته‌شده دیده می‌شود. ده دقیقه فیلم‌برداری با کیفیت 4K چیزی حدود 2.5 گیگابایت حجم اشغال می‌کند، ضمن اینکه پس از 5 دقیقه فیلم‌برداری کمی گرما در قاب پشتی احساس می‌شود.

پردازنده و سیستم عامل

همان‌طور که گفتیم، Z11 با دو مدل پردازنده معرفی شده است. مدلی که در اختیار ما قرار گرفت مدل قوی‌تر و دارای پردازنده اسنپدراگون 652 بود. این پردازنده دارای 4 هسته 1.8 گیگاهرتزی و 4 هسته 1.4 گیگاهرتزی است و 4 گیگابایت رم در اختیار دارد. حدود 1.5 گیگابایت از این میزان رم همیشه در دسترس است و حدود 55 گیگابایت از 64 گیگابایت حافظه داخلی هم آزاد است. با این مشخصات سخت‌افزاری کاملا مطمئن باشید که هیچ مشکلی در انجام کارهای روزمره نظیر پخش فیلم، وب‌گردی و کار با شبکه‌های اجتماعی نخواهید داشت. برای پردازش بیشتر هم ما مطابق معمول بازی آسفالت 8 را روی دستگاه نصب کردیم و تقریبا بدون هیچ مشکلی آن را اجرا کرد. بااینکه نتیجه بنچمارک‌ها را مرجع نمی‌دانیم و از نظر ما قدرت سخت‌افزاری گوشی در کارکرد مشخص می‌شود، برای شما این نتیجه را آورده‌ایم. در تست Geekbench عدد 1418 برای کارکرد تک‌هسته و عدد 3339 در هنگام فعال بودن همه هسته‌ها ثبت شد. این عدد تقریبا بین عملکرد گوشی‌هایی چون نوت7 و نکسوس 6پی است.

سیستم عامل یکی از مهم‌ترین بخش‌های گوشی است. بااینکه Z11 متولد سال 2016 است، هنوز از نسخه 5.1 یا آب‌نبات‌چوبی استفاده می‌کند و هنوز آپدیتی برای آن ارائه نشده است. رابط کاربری Nubia UI خیلی ساده است و تقریبا هیچ نکته گنگی ندارد. چندین نرم‌افزار کاربردی نظیر neoSafe و نرم‌افزار بک‌آپ‌گیری به همراه Z11 ارائه شده است. ویژگی تقسیم صفحه نمایش نیز از دیگر امکانات Z11 است: شما می‌توانید صفحه را به دو قسمت تقسیم کنید و همزمان دو کار مختلف را در هر قسمت انجام دهید.

باتری

باتری 4000 میلی‌آمپرساعتی Z11 غیرقابل تعویض توسط کاربر است. با استفاده از قابلیت شارژ سریع می‌توانید در 30 دقیقه حدود 83 درصد باتری را شارژ کنید و صفر تا صد ظرفیت آن در عرض 45 دقیقه پر می‌شود. در مدت بررسی این گوشی باتری با کارکرد کامل توانست حدود 2 روز دوام بیاورد؛ در حالی که هر دو سیم‌کارت و Wi-Fi گوشی هم‌زمان فعال بودند و نور صفحه نمایش روی حالت 100 درصد روشن قرار داشت. ما با گوشی حدود 15 دقیقه بازی، 15 دقیقه فیلم‌برداری 4K و عکاسی کردیم، ضمن اینکه مدام در حال تست قابلیت‌های دیگر گوشی بودیم.

سخن نهایی

Z11 Max یک دستگاه خوش‌ساخت با سخت‌افزار نسبتا قوی است. باتری و پردازنده دستگاه در کنار قابلیت‌های نرم‌افزاری و البته قیمتی مناسب می‌توانند هر کاربری را برای خرید آن متقاعد کنند. از نظر ما به‌روز نبودن سیستم عامل و کیفیت دوربین مخصوصا در نور کم نقاط ضعف این دستگاهند و اگر می‌خواهید دستگاهی داشته باشید که دوربین قوی‌تر و سیستم عامل به‌روزتری داشته باشد، سراغ رقیب یعنی Honor 8 بروید. Z11 Max به صورت محدود در بازار موجود است اگر قصد خرید این گوشی را دارید می‌توانید از طریق سایت Technokade.com آن‌ را تهیه کنید.

عکاس: ساناز شریفی