بررسی تخصصی جی اس ام؛ اپل واچ (Apple Watch)

جی اس ام: در سالهای گذشته عادت داشته ایم اپل وارد دسته های مختلف محصولات مانند تلفن ها و تبلت ها شود، انقلابی به وجود بیاورد و تعریف جدیدی از لغت هوشمند برای ما ثبت کند. در زمینه ساعت های هوشمند اما اپل پیش قدم نشد. ابتدا سامسونگ بود که به طور جدی وارد حوزه ساعت های هوشمند شد و توانست در مدت یک ساله که خبری از پلتفرم اندروید ویر و ساعتی از طرف اپل نبود، سود خوبی به جیب بزند. 

 

 

شاید شما هم با ما موافق باشید که هنوز تکنولوژی آنقدر پیشرفت نکرده است که شاهد یک ساعت هوشمند فوق العاده باشیم و اپل هم به همین دلیل با چنین تاخیری وارد این حوزه شده است. اما در هر صورت، اولین ساعت هوشمند اپل هم در شهریور ماه سال گذشته معرفی شد و در تاریخ ۲۴ آوریل رسما در اختیار خریداران قرار گرفت. در این پست می خواهیم اپل واچ را که در یک ماه اخیر توجهات زیادی را به خود جلب کرده است و مهم تر از آن، اولین خانواده محصولاتی است که پس از استیو جابز توسط اپل معرفی می شود را، بررسی کنیم.

 

 

طراحی

شاید شما و خیلی افراد دیگر ساعت های هوشمند با صفحه نمایش گرد همانند موتو ۳۶۰ و یا ساعت های ال جی و ساعت هوشمند هوآوی را بیشتر دوست داشته باشید. چرا که صفحه نمایش دایره ای آنها ظاهری بیشتر شبیه به ساعت های کلاسیک به آنها بخشیده است. اپل واچ اما قصد ندارد ساعتی کلاسیک روی دستان شما باشد. اپل می خواهد با طراحی این ساعت، کمی فرم گجت ها را وارد این صنعت کنند. البته این کار را محتاطانه هم انجام داده است. 

 

 

در واقع اپل سعی کرده در سه مدل واچ اسپرت، واچ و واچ ادیشن، یک گجت را به شما عرضه کند. مدل اول که بدنه ای آلومینیومی دارد، همراه با پوشش شیشه ای مثل آیفون ۶ و بخش پشتی از جنس کامپوزیت. حتی بسته بندی و بند های واچ اسپرت هم بیشتر شبیه به یک گجت است تا ساعت. 

اما مدل واچ و واچ ادیشن، سعی در تلفیق ساعت های هوشمند با ساعت های کلاسیک دارند. استفاده از موادی همچون استیل و طلا در بدنه، استفاده از یاقوت کبود یا همان سفایر و استفاده از سرامیک برای بخش پشتی ساعت، نشان از تلاش اپل برای تلفیق ساعت های سوییسی با یک گجت است. 

اپل واچ در دو اندازه ۳۸ و ۴۲ میلیمتری عرضه می شود. در لحظه اولی که نسخه ۳۸ میلیمتری را میبینید با خود می گویید چقدر کوچک است! اما خب این ساعت برای کسانی است که مچ ظریف دارند و کوچک بودن ساعت روی مچ هایشان خود را نشان نمی دهد.

مدل ۴۲ میلیمتری اگرچه هنوز هم کوچکتر از ساعت هایی مانند موتو ۳۶۰ و زن واچ ایسوس است، اما چندان روی مچ دست خود را کوچک نشان نمی دهد.

 

 

یک حقیقت ساعت های هوشمند، ضخامت بالای آنها نسبت به ساعت های معمولی است. طراحان اپل برای اینکه ضخامت ساعت، چندان قابل لمس نباشد، لبه های ساعت را گرد طراحی کرده اند و صفحه نمایش رتینای اپل واچ نیز در بخش های کناری روی این بدنه خم شده است. البته این فقط پوشش شیشه ای است که خم شده و خود صفحه نمایش تخت است.

 

 

این ظاهر گرد لبه های دستگاه همچنین با طراحی آیفون های جدید اپل هماهنگ هستند.

در سمت راست این ساعت، دو دکمه فیزیکی دیده می شود. یکی از آنها که گرد هم هست، در واقع یک پیچ دیجیتالی است. تیم کوک در مراسم معرفی اپل واچ گفت ما سعی کردیم عنصری که سالهاست روی ساعت ها وجود دارد را به ساعت هوشمندمان بیاوریم و این پیچ دقیقا همان عنصر است. اما اینبار کاربری فراتر از تنظیم ساعت یا تاریخ دارد.

 

 

در زیر این پیچ دیجیتالی نیز یک دکمه دیگر قرار گرفته است. یکی از بدی های این دکمه ها این است که کاربر با توجه به ظاهر دکمه پایینی که شبیه به دکمه پاور آیفون ها است، ممکن است اشتباها این دکمه را به عنوان دکمه اصلی استفاده کند. 

در سمت چپ اپل واچ، دو بخش تراش خورده دیده می شود. بخش بالای برای بلندگوی دستگاه است و بخش پایینی که تنها به اندازه یک نقطه است، مربوط به میکروفون دستگاه می شود. 

 

 

 

در بخش پشتی دستگاه، با یک صفحه گرد مشکی رنگ روبرو می شویم. دور این صفحه مشکی رنگ نیز اطلاعات ساعت شامل مدل و برند آن نوشته شده است و شما را یاد ساعت های معمولی می اندازد. در زیر این صفحه مشکی رنگ، سنسور ضربان قلب اپل واچ دیده می شود که اخیرا هم مشخص شد دقت بسیار بالای در اندازه گیری ضربان قلب دارد.

 

 

در قسمت بالا و پایین سنسور ضربان قلب و نزدیک بند، دو دکمه دیگر مشاهده می شود. با فشردن این دکمه ها و کشیدن بند ها به بیرون می توانید بند ساعت خود را از اپل واچ جدا کنید و بند دیگری به آن متصل کنید. از حق نگذریم این ساده ترین مکانیزم تعویض بند در ساعت های هوشمند است و حتی برای تعویض بند، بیشتر از ۱۰ ثانیه زمان لازم نیست.

 

 

بند ساعتی که در اختیار ما قرار گرفته بود نیز از جنس استیل است و Milanese Loop نام دارد. این بند زیبا با مکانیزم آهن ربایی دور دستان کاربر می پیچد. یکی از خوبی های این بند این است که مانند دیگر بند ها محدود به تعداد سوراخ های بند نیست و تا هر میزانی که بخواهید می توانید آن را دور مچ دست خود سفت کنید.

البته اپل برای اپل واچ بند های مختلفی از ۴۹ دلار تا ۴۴۹ دلار آماده کرده است و می توانید با خرید هر کدام از آنها، بند جدیدی روی اپل واچ خود داشته باشید.

در انتخاب بین سه مدل اپل واچ اگر برایتان وزن هم مهم است، باید بگوییم بهترین گزینه از این نظر، مدل اسپرت اپل واچ است. واچ اسپرت ۳۰ گرم وزن دارد در صورتی که مدل استیل که در اختیار ما قرار گرفته بود ۵۰ گرم و مدل طلایی آن، ۶۹ گرم وزن دارند.

در مجموع در بخش طراحی می توان گفت ما با یک ساعت با فرم مستطیلی روبرو هستیم که ممکن است بسیاری آن را دوست نداشته یا داشته باشند چراکه این موضوع کاملا سلیقه ای است. اما در این بخش باید نمره مثبتی مخصوصا در زمینه تعویض بند و قرار گیری پیچ دیجیتالی به اپل بدهیم که کار را برای کاربر ساده می کند. 

 

صفحه نمایش

در زیر پوشش شیشه ای Ion-X (مدل اسپورت) یا یاقوت کبود (دیگر مدل ها)، صفحه نمایش روشن و با رنگ و لعاب OLED قرار دارد. این صفحه نمایش شارپ تر از دیگر ساعت های هوشمند است و اغراق نکرده ایم اگر بگوییم شاهد بهترین صفحه نمایش در ساعت های هوشمند هستیم.

 

 

استفاده از OLED یک انتخاب درست برای صفحه نمایش ساعت های هوشمند است چرا که این مدل صفحه نمایش ها باعث می شود مصرف انرژی در زمان نمایش تصاویر با پس زمینه تیره، کاهش یابد. با صفحه نمایش های OLED در واقع تنها پیکسل هایی که در حال نمایش رنگی به جز مشکی هستند روشن می شوند و پیکسل هایی که رنگ مشکی را نمایش می دهند خاموش هستند. 

به همین دلیل است که بیشتر پوسته های ساعتی اپل واچ، با رنگ مشکی عمیق احاطه شده است. در واقع رابط کاربری اپل واچ هم رنگ مشکی را در بیشتر بخش ها دارد. همین مورد باعث می شود آیکن های رنگی این سیستم عامل، که با صفحه نمایش OLED خیلی خوب نمایش داده می شوند، بیشتر جلب توجه کنند.

 

 

رزولوشن صفحه نمایش ۳۸ میلیمتری اپل واچ برابر ۳۴۰ در ۲۷۲ پیکسل است. رزولوشن صفحه نمایش مدل ۴۲ میلی متری اپل واچ نیز برابر ۳۱۲ در ۳۹۰ پیکسل است. صفحه نمایش بزرگتر، رزولوشن بیشتر می خواهد و البته مصرف انرژی بیشتر و باتری حجیم تری هم دارد. 

در نهایت می توان گفت ضعفی که ممکن است کاربران اپل از آن ناراضی باشند، صفحه نمایش مربعی دستگاه است. در حالی که رقبای اندرویدی اپل واچ صفحه تنوع بیشتری در این زمینه دارند اما اپل ترجیح داده به جای استفاده از صفحه نمایش گرد برای کلاسیک کردن ظاهر اپل واچ، بیشتر روی پیچ دیجیتالی دستگاه مانور بدهد.

توضیحات ما درباره صفحه نمایش دستگاه تنها محدود به کیفیت نمایش تصاویر نمی شود. این ساعت هوشمند نه تنها مانند هر دستگاه لمسی دیگری، قابلیت تشخیص لمس را دارد، بلکه صفحه نمایش دستگاه به فشار نیز حساس است. حساسیت به فشار تکنولوژی است که اپل آن را Force Touch می نامد.

اگر پیچ دیجیتالی را یکی از ابدعات اپل واچ بدانیم، صفحه نمایش Force Touch نیز به جرات یکی دیگر از ابداعات دستگاه است. این قابلیت به ظاهر ساده، به اپلیکیشن ها اجازه می دهد تا در این صفحه نمایش کوچک، جزئیات و تنظیمات بیشتری را بگنجانند. 

برای مثال اگر می خواهید پوسته ساعت اپل واچ را شخصی سازی کنید، کافی است روی پوسته ساعت خود کمی فشار وارد کنید تا بتوانید وارد تنظیمات مربوط به آن شوید. شاید بگویید می شد یک دکمه تنظیم جداگانه برای آن روی سیستم عامل در نظر گرفت اما اگر قرار بود چنین کاری انجام شود، رابط کاربری دیگر سادگی و تمیز بودن خود را از دست می داد. 

 

 

این ویژگی حتی در اپلیکیشن پخش موسیقی اپل واچ نیز وجود دارد. برای مثال وقتی یک بار صفحه نمایش را لمس کنید می توانید موسیقی را قطع کنید اما اگر بخواهید وارد تنظیمات Repeat و Shuffle شوید، باید روی صفحه نمایش فشار وارد کنید. 

 

 

در کنار این ویژگی کارآمد موتور Taptic Engine هم حضور دارد. تپتیک انجین به نوعی ویبره دستگاه به حساب می رود اما با محدوده های مختلف ویبره ای که ایجاد می کند، کاربر حس تعامل بیشتری با دستگاه احساس می کند. در مورد تپتیک انجین در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد. 

در مجموع می توان گفت اپل واچ از نظر کیفیت صفحه نمایش نمره قبولی را دریافت می کند و واقعا نمی توان ایراد خاصی به آن گرفت. تنها ایراد وارده ممکن است به فرم این صفحه نمایش باشد که ممکن است هرکسی را راضی نکند. 

 

سخت افزار

اپل واچ از یک چیپست مجمع که Apple S1 نام دارد نیرو می گیرد. این چیپست درون خود چندین ریز پردازنده و پردازشگر مختلف را قرار داده است. اخیرا اطلاعات تکمیلی درباره این پردازنده نیز منتشر شد. اپل واچ یک پردازنده ۲۸ نانومتری ARM دارد. حافظه رم دستگاه نیز همانند اکثر ساعت های اندرویدی ۵۱۲ مگابایت است. 

اما حس عجیبی که نوشتن این بررسی تخصصی دارد این است که نمی توان اپل واچ را با ساعت های اندرویدی مقایسه کرد. چرا که کسی که اپل واچ می خواهد باید آیفون داشته باشد و کسی که ساعت اندرویدی می خواهد باید گوشی اندرویدی داشته باشد.

علاوه بر اینها، این ساعت دارای سنسور های شتاب سنج، ژیروسکوپ و ضربان قلب هم هست. این ساعت دارای GPS نیست و برای گرفتن موقعیت مکانی از جی پی اس گوشی شما استفاده می کند. همچنین اپل واچ دارای بلوتوث ۴.۰ و مودم WiFi 802.11b/g/n 2.4GHz است. یک بلندگو داخلی و میکروفون هم در این ساعت قرار گرفته است.

 

نرم افزار

مفصل ترین بخش این بررسی تخصصی مربوط به نرم افزار و سیستم عامل اپل واچ است. پیش از این با رابط کاربری و سیستم عامل اندروید ویر کار کرده بودیم. اندروید ویر بیشتر روی اعلام اعلان ها تمرکز دارد. در واقع ساعت های هوشمند هم برای اعلام نوتیفیکیشن های ما ساخته شدند و در حقیقت ساعت هوشمند یک وسیله جانبی برای تلفن های هوشمند است.

اپل اما سعی کرده با تولید سیستم عامل اپل واچ، تجربه کاربری فراتر از اعلام نوتیفیکیشن ها را عرضه کند.

هنگامی که مچ خود را بالا می آورید، صفحه نمایش پوسته ساعت را به شما نشان می دهد. با فشردن پیچ دیجیتالی دایره ای شکل، وارد صفحه Home که اپلیکیشن های شما در آن قرار دارد می شوید. گویی در گجت های اپل هر دکمه دایره ای شکل را فشار دهیم، وارد لیست اپلیکیشن ها می شویم.

 

 

اما پس اعلان ها چه می شود؟ اگر می خواهیم اعلان های آیفون خود را ببینید، تنها کافی است زمانی که در صفحه ساعت هستید، انگشت خود را از بالا به پایین بکشید تا لیست اعلان های آیفون شما نمایش داده شوند. 

اگر در همین صفحه انگشت خود را از پایین به بالا بکشید، وارد صفحه Glance می شوید. در این بخش در حقیقت ویجت های اپل واچ قرار دارد. از ویجت اندازه گیری ضربان قلب گرفته تا فعالیت های بدنی شما که با اپلیکیشن Activity اندازه گیری می شوند در این بخش وجود دارند. 

 

 

اما برگردیم به صفحه خانگی اپل واچ؛ به محض اینکه پیچ دیجیتالی را فشار دهید، با انیمیشنی مشابه iOS اپل وارد صفحه اپلیکیشن ها می شوید. در مرکز لیست نیز معمولا آیکن ها بزرگتر نشان داده می شوند و شما هرچه بین این اپلیکیشن ها اسکرول کنید، اپلیکیشن های مختلف به مرکز می آیند و بزرگ می شوند. 

 

 

ما داریم در مورد یک ساعت صحبت می کنیم پس باید این ساعت بتواند وظیفه اصلی خود که اعلام زمان است را در هر بخشی به خوبی انجام دهد. به محضی که وارد لیست اپلیکیشن ها می شوید، آیکن ساعت در مرکز قرار دارد که به صورت زنده زمان را نشان می دهد.

با فشردن دکمه ای که در زیر پیچ دیجیتالی قرار دارد نیز، وارد صفحه ای شامل دوستان خود می شوید. در این صفحه می توانید برای دوستان خود پیامک بفرستید یا با آن ها تماس تلفنی، از طریق اپل واچ برقرار کنید. علاوه بر اینها اگر دوستتان هم اپل واچ داشته باشد، می توانید برای او یک نقاشی بکشید و ارسال کنید و یا حتی ضربان قلب خود را بفرستید! تپتیک انجین در این بخش به کمک شما می آید و با فرستادن ضربان قلبتان، تپتیک انجین نحوه زدن قلب شما را روی مچ دوستتان اجرا می کند.

 

 

نمی توان گفت تپتیک انجین بسیار طبیعی این کار را انجام می دهد اما باز هم این ویژگی جذابیت های خود را دارد. همچنین یکی دیگر از کاربردهای تپتیک انجین در مواقع اعلام نوتیفیکیشن ها از طرف ساعت است. اپل واچ تا زمانی که روی دست کاربر قرار نگیرد، هیچ کدام از اعلان ها را اعلام نمی کند. اما به محضی که روی مچ دست کاربر بسته می شود، اعلان ها همراه با صدا و تپتیک انجین ظاهر می شوند. 

این اعلان ها که با تپتیک انجین و بلندگو به کاربر اطلاع داده می شوند، همانند گوشی و یا ساعت های دیگر نیستند. عملکرد تپتیک انجین به نحوی است که گویی ساعت دست شما را لمس می کند و یا به آن ضربه وارد می کند. در حقیقت شما باید عملکرد ویبره ساعت را در عمل آزمایش کنید تا متوجه تفاوت آن با سایر دستگاه ها شوید. 

اکنون به یک دید کلی در مورد سیستم عامل اپل واچ رسیده ایم. اما این تمام تجربه کاربری شما از Watch OS 1.0 نخواهد بود. 

اپل واچ از ویژگی Multi Touch پشتیبانی نمی کند. چراکه به عقیده اپل، استفاده از دو انگشت روی صفحه نمایش، محتوای مورد نظر را می پوشاند و دیگر نمی توان به خوبی از آن استفاده کرد. اما در عوض، اپل چاره بهتری برای این کار اندیشیده است. پیچ دیجیتالی چاره شماست. 

به کمک این پیچ دیجیتالی می توانید بدون اینکه محتوای صفحه نمایش را بپوشانید، در نقشه خود زوم کنید. دقت این پیچ نیز بسیار بالاست و جانب داری نکرده ایم اگر بگوییم این پیچ یکی از نقاط قوت اپل واچ است. 

زوم کردن در بخش های مختلف تنها وظیفه این پیچ دیجیتالی نیست، به کمک این پیچ، شما می توانید در میان تمام محتوای قابل اسکرول، اسکرول کنید. در واقع با وجود این پیچ شما در بسیاری از مواقع صفحه نمایش را لمس نمی کنید. 

بعد از رابط کاربری و ظاهر سیستم عامل، می خواهیم اپلیکیشن های اپل واچ را بررسی کنیم. پیش از هر چیزی بهتر است به پوسته های ساعت بپردازیم. اپل برای ساعت هوشمند خود پوسته های ساعت زیبایی ساخته است. البته که این پوسته ها هیچ شباهتی به ساعت های کلاسیک ندارند. اما گویا اپل هم نمی خواسته تا ظاهر آنها کلاسیک باشد. 

 

 

هر کدام از این پوسته ها زمان زیادی برده تا ساخته شوند. برای مثال برخی از آنها که پس زمینه یک گل را دارند، اپل برای ساخت آنها ساعتها از روییدن یک گل عکاسی کرده است و سپس نتیجه آن را به شکل یک انیمیشن زیبا درآورده است.

یک واچ فیس جذاب دیگر، ساعت را در پس زمینه منظومه شمسی نشان می دهد. منظومه شمسی نشان داده شده اما تنها سیارات منظومه مان را نشان نمی دهد، بلکه موقعیت دقیق آنها را با توجه به زمان روز نشان می دهد. 

 

 

حتی علاوه بر اینها، یک پوسته شخصیت کارتونی میکی ماوس هم در این ساعت وجود دارد. شاید کمی عجیب بنظر برسد آدم روی ساعت گران قیمت خود میکی ماوس را داشته باشد اما نکته این است که اپل تا این حد به کاربر خود اهمیت داده است.

در بیشتر واچ فیس ها می توانید رنگ ها را تغییر دهید، آنها را شلوغ تر کنید تا جزئیات بیشتری ببینید یا آنها را ساده تر کنید و در مجموع بخش های مختلف آن را شخصی سازی کنید. 

یکی دیگر از اپلیکیشن های پیش فرض اپل واچ، مربوط به سیری می شود. البته ممکن است برای بسیاری از ایرانیان این ویژگی بی استفاده باشد اما در مجموع سیری روی اپل واچ هم عملکرد قابل قبولی دارد. در عمل نیز سیری اپل واچ سریع تر از سیری آیفون پاسخ می دهد.

 

 

برای ارتباط برقرار کردن با دوستان، هم گفتیم می شود با دکمه کناری دستگاه این کار را انجام داد. در همین بخش می توانید برای دوستانی که پیش تر در این لیست قرار داده اید پیامک بفرستید. همچنین می توانید به پیامک هایی که در گوشی دریافت می کنید نیز از طریق ساعت پاسخ دهید. اما چطور این کار را باید انجام دهید؟ با سیری. متاسفانه نمی توانید به فارسی به سیری یک پیام را بگویید تا برای شما تایپ و برای ارسال آماده کند. در حقیقت شما بیشتر مواقع نمی توانید پیامک های خود را پاسخ دهید. چرا که اپل واچ کیبورد ندارد و نمی توانید پیامک فارسی بفرستید. تنها می توانید پیامک ها را با اسمایلی های ایموجی پاسخ دهید. این یک ضعف برای اپل واچ در ایران به حساب می آید.

 

 

رقبای اپل واچ مانند ساعت Samsung Gear S یک کیبورد QWERTY کامل دارند. همچنین اندروید ویر نیز دارای کیبورد جانبی است که می شود از طریق گوگل پلی آن را نصب کرد. اما اپل واچ؟ باید به اسمایلی های ایموجی قانع شوید!

اپلیکیشن بعدی که می خواهیم آن را بررسی کنیم، اپلیکیشن Activity است. در این برنامه شما سه حلقه رنگی می بینید. حلقه اول مربوط می شود به میزان کالری هایی که در روز سوزانده اید. این میزان با توجه به هدفی که تعیین کرده اید پر می شود و اگر در پایان روز به هدف خود برسید، دایره آن کامل می شود. حلقه دوم مربوط می شود به ورزش و نرمشی که کاربر در طول روز داشته است.

 

 

به گفته اپل، طبق استاندارد های جهانی افراد باید هر روز تا ۳۰ دقیقه نرمش و ورزش داشته باشند. از همین رو این حلقه نیز مربوط به ورزش و نرمش ۳۰ دقیقه ای است و نمی توان مقدار این ۳۰ دقیقه را تغییر داد.

حلقه سوم هم مربوط می شود به ساعاتی که در روز ایستاده بودید. تیم کوک هنگامی که درباره فعالیت های بدنی و اپل واچ صحبت می کرد، نشستن را یکی از مشکلات بشر امروز می دانست. اپل واچ نیز در این زمینه با تیم کوک هم عقیده است. اگر مدام بنشینید، هر یک ساعت یک بار اپل واچ به شما پیغام می دهد که کمی بایستید و ایستاده فعالیت های خود را ادامه دهید. البته می شود این پیغام را غیر فعال کرد.

حلقه سوم اکتیویتی به همین ایستادن های کاربر در طول روز مرتبط می شود. 

در انتها می توان به اپلیکیشن های جانبی اپل واچ هم اشاره کرد. اپل واچ در مجموع بیش از سه هزار اپلیکیشن دارد. برای شروع یک پلتفرم، این تعداد اپلیکیشن فوق العاده است.

 

 

و اما معایب نرم افزاری چه؟ تصویر بالا چیزی است که ممکن است با آن زیاد مواجه شوید. صفحه لودینگ باز شدن اپلیکیشن ها!

اپل واچ از همان ابتدایی که روشن می شود، نسبتا زمان زیادی طول می کشد تا سیستم عامل دستگاه بوت شود. علاوه بر آن در برخی موارد باز شدن اپلیکیشن های مختلف زمان می برد. حتی در برخی موارد ممکن است این طول کشیدن تا ۴ الی ۵ ثانیه به طول بیانجامد. 

شاید این مشکل با بروزرسانی های سیستم عامل در آینده قابل حل باشند اما فعلا که چنین مشکلی وجود دارد و یکی از معایب دستگاه به حساب می آید.

 

باتری

همواره در فرآیند هوشمند شدن لوازم الکترونیکی، بخش های مختلف آن ها پیشرفت می کنند اما هموراه باتری ها در این فرآیند مظلوم واقع می شوند. حتما کمی عجیب به نظر می رسد مجبور باشیم هرشب اپل واچ را در کنار آیفون به شارژر متصل کنیم. اما متاسفانه چنین موضوعی حقیقت دارد. 

 

 

با استفاده سبک از باتری، اگر صبح اپل واچ شما صد درصد باتری داشته باشد، تا شب ممکن است تا حدود ۴۰ الی ۵۰ درصد باتری داشته باشید.

اما با استفاده سنگین ممکن از ۷ صبح تا ۱۱ شب، درصد باتری اپل واچ شما زیر ۱۰ درصد برسد. در واقع می توانیم بگوییم اپل واچ به خوبی کاربر را یک روز همراهی می کند اما این موضوع وجود دارد که باید هرشب ساعت هوشمند خود را به شارژ بزنید. البته اگر باتری شما رو به اتمام باشد، با روشن کردن حالت Power Reserve، می توانید مدت زمان بسیار بیشتری حتی تا چندین روز باتری داشته باشید. اما در این مدت اپل واچ فقط زمان را به شما نشان می دهد. 

در مجموع بزرگترین ضعف سخت افزاری اپل واچ را می توان باتری آن دانست. البته عمر باتری اپل واچ ممکن است از برخی رقبا هم بهتر باشد اما در مجموع بعید می دانم با عمر باتری در حد یک یا دو روز، کسی از باتری ساعت هوشمند تعریف کند.

 

 

جدای از عمر باتری، اپل یک راهکار بسیار خوب برای شارژ اپل واچ در نظر گرفته است. شارژر دستگاه در حقیقت به صورت وایرلس انجام می شود اما کابل متصل شونده به دستگاه، آهنربایی است و اپل آن را Magnetic Charger می نامد. 

 

 

حواس پرتی

بله تمام این نوتیفیکیشن ها، ویژگی های مختلف و جذابیت ها، موجب حواس پرتی کاربر می شود. در بعضی موارد حتی ممکن است بیشتر از آیفون حواس شما را پرت کند. استفاده از آن نیز هنوز در بین اطرافیان کمی عجیب به نظر می رسد. در واقع این ساعت شما را در لحظه فرا می خواند و مانند آیفونتان به راحتی نمی توانید بگویید بعدا!

 

 

برای مثال وقتی که در حال صحبت با کسی هستید، نگاه کردن به اپل واچتان می تواند حتی بی ادبانه باشد. اما با مرور زمان و همه گیر شدن ساعت های هوشمند، این مشکل نیز امری عادی به حساب خواهد آمد.

 

سخن پایانی

تقریبا اکثریت سایت های مطرح دنیا مانند TheVerge و Bloomberg، به این نتیجه رسیده اند که اپل واچ بهترین ساعت هوشمندی است که تا کنون ساخته شده است. اما همچنان بر این نظر که هنوز اپل واچ ارزش خرید ندارد نیز تفاهم دارند.

 

 

امیدوارم جانب دارانه حساب نکنید اما واقعا اپل واچ بهترین ساعت هوشمندی است که تا کنون عرضه شده است. طراحی آن شاید برای همه جذاب نباشد اما قطعا اگر کمی بیشتر به آن بنگرید، نسخه های واچ و واچ ادیشن لوکس بودن خود را فریاد می زنند. 

رابط کاربری اپل واچ واقعا خوب طراحی شده است. کاربران آیفون هرگز احساس غریبگی در آن نخواهند داشت و همه چیز آنطوری است که انتظار می رود. علاوه بر سیستم عامل، صفحه نمایش دستگاه نیز از دیگر نقات قوت آن است. صفحه نمایش اپل واچ واقعا خوب است و نمی توان ایرادی به آن وارد کرد. 

مادامی که این ساعت را به همراه داشته باشید، کمتر از آیفون خود استفاده خواهید کرد. شاید اگر ارسال پیامک به زبان فارسی نیز با این ساعت راحت بود، میزان استفاده شما از گوشی در طول روز کمتر هم می شد. 

 

 

علاوه بر این تنوعی که اپل واچ دارد را به جرات می توان گفت هیچ ساعت هوشمند دیگری ندارد. همچنین اپل واچ هم یک محصول اپلی است و محصولات اپل همواره به داشتن لوازم جانبی فراوان مشهور بوده اند. حتی اکنون که اپل واچ تازه عرضه شده نیز لوازم جانبی های آن بیشتر از هر ساعت دیگری است. 

در مجموع ما نیز معتقدیم که اپل واچ هنوز برای بسیاری ارزش خرید ندارد. معایبی مانند عمر باتری یک روزه، دیر باز شدن اپلیکیشن ها و حتی ضخامت زیاد، باعث می شود خرید این ساعت فعلا مقرون به صرفه نباشد. مخصوصا که اپل واچ از تمام ساعت های اندرویدی ساخته شده تا کنون و حتی ساعت های تایزنی سامسونگ هم گران قیمت تر است. پس برای برخی بهتر است تا نسخه های بعدی این ساعت صبر کنند. 

 

 

در بازار ایران هنوز این ساعت را نمی توان به سادگی پیدا کرد. از نظر قیمتی هم فعلا در ایران با قیمت های نجومی فروخته می شود و خرید آن برای مشتاقان نیز فعلا عاقلانه نیست. اما انتظار می رود تا دو ماه آینده هم اپل واچ در بازار ایران بیشتر شود و هم قیمت آن معقولانه تر شود. در نهایت از علیرضا خدام هم تشکر می کنیم که اپل واچ خود را برای این بررسی تخصصی در اختیار ما قرار داد. 

 

 

مزایا:

کیفیت ساخت بالا

ظاهر لوکس مدل های واچ و واچ ادیشن

تنوع لوازم جانبی

صفحه نمایش با کیفیت

موجود در دو سایز

 

معایب:

قیمت گران در هر مدلی

عمر باتری یک روزه

مشکل کند بودن در برخی مواقع