Nokia 5300
بیشتر
_ گوشی نوکیا مدل 5300
_ باتری BL-5B
_ هدست استریو HS-47
_ تبدیل فیش هدفون گوشی به فیش معمولی
_ CD مخصوص گوشی
_ کارت حافظۀ 256 مگابایتی از نوع Micro SD
با توجه به پیشینۀ شرکت نوکیا می توان عنوان کرد که این شرکت همواره سعی در ارائۀ گوشیهایی جوان پسند با قابلیت های جانبی ای نظیر امکان پخش فایل های صوتی MP3 داشته است .اگر کمی به گذشته برگردیم (اواخر سال 2001) نوکیا گوشی 5510 را به بازار عرضه کرده بود که یک گوشی با فیزیک خاص و قابلیت پخش MP3 بود که چندان مورد توجه مخاطبان خود یعنی نسل جوان قرار نگرفت ، پس از آن در تابستان سال 2003 نوکیا گوشی 3300 را به بازار عرضه نمود که از نظر کارآیی و ظاهر تقریباً شبیه 5510 بود و علاوه بر آن به رادیوی FM نیز مجهز شده بود که باز هم در حدی که توقع می رفت فروش نکرد و مورد پسند مشتریان جوان خود قرار نگرفت .
عدم موفقیت این دو گوشی در بازار باعث شد تا نوکیا در ارائۀ چنین گوشی هایی تردید کند و برای مدتی طولانی یعنی تا سال 2005 جنبۀ احتیاط را در نظر بگیرد . در سال 2005 نوکیا عنوان " Express Music " را به همراه نام برخی گوشی های خود به کار برد و سعی در تلفیق این نام با نام تمامی گوشی های سری 60 خود کرد و البته همین امر باعث شد تا کمی سردرگمی میان مشتریان ایجاد شود که گوشیهایی که این نام را با خود یدک می کشند با دیگر گوشی ها چه تفاوتی دارند ؟! در حالی که احتمالاً منظور نوکیا از این نام ، یک گوشی با قابلیت های صوتی می باشد ، چیزی شبیه به سری واکمن سونی اریکسون (که دکمه هایی مخصوص کنترل پخش موسیقی برروی گوشی به چشم می خورد .)
البته نوکیا به سری 60 بسنده نکرد و Express Music را با نام گوشی های سری 40 Express Music"" را نیز تلفیق نمود . البته سری 40 دچار تغییرات زیادی گشته است که به اختصار در این جا به آن ها اشاره می کنیم :
1- وجود پورت Mini usb به جای پورت معمولی
2- یک برنامۀ مخصوص کامپیوتر برای تبدیل فرمت های صوتی مختلف به فرمت AAC با کیفیتی همانند Mp3 با حجمی در حدود 20 تا 30 درصد کمتر که در برنامه PC suite گنجانده شده است .
3- اینترفیس جدید و متفاوت شامل اکولایزرهای جدید و Music library شبیه به آن چه در گوشی های سری 60 یافت می شود با قابلیت نمایش نوع موسیقی (Genre) و اطلاعات دیگر ...
4- پشتیبانی از استاندارد A2DP بلوتوث که امکان استفاده از هدست های استریو بلوتوث را به کاربر می دهد .
5- استفاده از جک دو و نیم میلی متری (جک استاندارد اکثر وسایل صوتی) و همین طور تبدیل این جک به جک سه و نیم میلی متری تا بیش از پیش به مخاطبان این نوع گوشی ها افزوده شود و کاربران بتوانند از هدفون های خانگی خود برای گوش دادن به موسیقی توسط گوشی استفاده کنند .
6- وجود کلیدهای سخت افزاری کنترل پخش موسیقی برای استفادۀ هر چه بهتر و راحت تر از قسمت پخش موسیقی گوشی
7- معرفی گوشی های سری Xperess Music به عنوان گوشی هایی مخصوص پخش فایل های صوتی همانند سری واکمن سونی اریکسون و ایجاد رقابت با این سری از گوشی های سونی اریکسون.
در مقایسه با سری واکمن سونی اریکسون گوشی های Xpress Music نوکیا برتری هایی نظیر وجود پورت Mini USB و وجود کلیدهای سخت افزاری جانبی برروی گوشی می باشند ولی اصل کار یکی است و آن هم پخش موسیقی !
قبل از عرضۀ سری Xpress Music ، نوکیا همیشه در تولید گوشی هایی که قابلیت های آن متمرکز بر قابلیت های صوتی می باشند در ردۀ دوم بازار یعنی بعد از سونی اریکسون (سری واکمن) قرار داشت ولی با شروع تولید سری Xpress Music نوکیا می خواهد صدر جدول فروش گوشی های موسیقیایی را از آن خود کند و به عنوان بزرگترین تولیدکنندۀ تلفن همراه در جهان قصد دارد تا گوی سبقت را در این زمینه نیز از رقیب خود برباید و برای رسیدن به این هدف تمام تلاش خود را به کار برده است و مطمئن باشید تا آینده ای نزدیک بر تعداد این گوشی ها افزوده خواهد شد و محصولات "Xpress Music" متنوع تر که خواهند شد .
نکتۀ مهم قابل ذکر دیگر بحث فروش محصولات Xpress Music می باشد . این محصولات ظاهری آراسته و زیباتر از دیگر محصولات دارند تا بتوان به راحتی از روی ظاهر آن ها را تشخیص داد . نوکیا قصد الحاق نام Xpress Music را با سری N نیز دارد که این محصولات جدید هم از لحاظ رنگ گوشی و هم از لحاظ لوازم موجود در بسته و نوع بسته بندی با محصولات مشابه خود تفاوت دارند ولی همچنان کیفیت صدا همانند مدل های ماسبق می باشد که البته این تفاوت ها مطمئناً خریداران را سردرگم خواهد کرد.
نکتۀ دیگری هم که باید اشاره نمود جنبۀ تبلیغاتی گوشی های Xpress Music می باشد مثلاً در گوشی های سونی اریکسون کلمۀ W که حرف اول کلمۀ Walkman می باشد خود گویای این است که این گوشی از سری واکمن بوده و قابلیت های پخش موسیقی را دارد ولی هنوز نوکیا لوگو و یا حرف خاصی را برای سری Xpress Mussic انتخاب نکرده تا با وضوح به مخاطب خود بگوید این گوشی از سری Xpress Music می باشد !
حال بهتر است بعد از معرفی مختصر واژۀ Xpress Music به بررسی گوشی 5300 بپردازیم . همان طور که حتماً متوجه شده اید مشتریان اصلی این گوشی جوانان می باشند و به همین خاطر رنگ غالب گوشی سفید بوده و رنگ حاشیه های صفحۀ نمایش آن در دو رنگ قرمز و خاکستری تیره موجود می باشد .
شاید به نظر برسد که قسمت سفید گوشی به زودی کثیف شده و اثر انگشتان دست برروی آن بماند ولی به قطع می توان گفت که این طور نیست و این گوشی به آسانی کثیف نمی شود . همین طور در مورد حاشیۀ خاکستری آن ، ولی حاشیۀ قرمز رنگ گوشی پس از مدتی مملو از اثر انگشتان می شود .
برخلاف کل قاب ، گوشی از جنس پلاستیک محکم می باشد قسمت حاشیه ای دور صفحۀ نمایشگر و پشت گوشی (که به رنگ های قرمز و یا خاکستری هستند) از یک پلاستیک نرم ساخته شده اند و پس از چند روز استفاده مشاهده خواهید نمود که بخش پشتی گوشی به مرور تیره می شود . کلیدهای مخصوص پخش موسیقی نیز که شامل دو کلید کم و زیاد کردن صدا و دو دکمۀ جلو و عقب بردن آهنگ ها و دکمۀ Pause/Play به همراه دکمۀ مخصوص عکاسی که در بخش رنگی (قرمز یا خاکستری) گوشی قرار دارند در اثر استفادۀ مداوم کمی نسبت به رنگ اولیۀ خود تغییر رنگ می دهند. اگر هم نگران کثیف شدن قاب گوشی بر اثر استفادۀ طولانی مدت می باشید تنها کافی است با یک دستمال نم دار اقدام به تمیز کردن گوشی نمایید تا همانند روز اول تمیز و براق شود .
طراحی گوشی بسیار زیبا و جذاب می باشد و البته کمی متفاوت با تولیدات قبلی نوکیا و همان طور که بارها اشاره شد براساس ظاهر و کارآیی های آن مشتریان این گوشی نسل جوان جامعه می باشند و اصولاً اگر در دست افراد دیگر جامعه مشاهده شود کمی مضحک خواهد بود .
در نگاه اول به گوشی بیش از هر چیز لوگوی نوکیا که به صورت عمودی در کنار صفحۀ نمایشگر گوشی قرار گرفته است جلب توجه می کند و دلیل عمودی نوشته شدن آن امکان استفاده از گوشی به صورت افقی (Landscape) در موقع استفاده از مواردی چون دوربین گوشی می باشد که قرار گرفتن دکمه های کمکی در حاشیۀ صفحۀ نمایشگر به همین دلیل می باشد .
باید اشاره کرد که نوکیا امکان اجرای هیچ برنامۀ دیگری را در حالت افقی فعال نکرده است . کلیدهای دور صفحۀ نمایشگر به اندازۀ کافی بزرگ می باشند و به خاطر وجود برجستگی شان حتی بدون نگاه به گوشی نیز می توان با آن ها کار کرد . در سمت راست گوشی کلیدهای کم و زیاد کردن صدا به همراه دکمۀ دوربین واقع شده اند که برخی مواقع در فشاردادن آن ها کمی دچار مشکل خواهید شد ولی نه آنقدر که کلافه کننده باشد .
این گوشی با طول 92 ، عرض 48 و ضخامت 21 میلی متر همانند دیگر گوشی های بازشوی هم ردیف خود می باشد ، وزن این گوشی نیز ، 106 گرم می باشد که بسیار مناسب بوده و اگر گوشی به گردن آویخته شود ایجاد ناراحتی نخواهد کرد . رزولوشن صفحه نمایشگر گوشی با ابعاد 42*31 میلی متر ، QVGA یعنی 320*240 پیکسل می باشد و از نوع TFT می باشد که قابلیت نمایش 262 هزار رنگ را دارد . در کل می توان گفت که صفحه نمایشگر گوشی بسیار خوب و با کارکردی عالی می باشد . رنگ ها زنده و عکس ها و تصاویر شفاف و واضح می باشند . عکس ها در زیر تابش مستقیم نورخورشید محو می شوند ولی نوشته ها قابل خواندن می باشند . بسته به نوع و اندازۀ فونتی که برای صفحۀ نمایشگر انتخاب می کند این صفحۀ نمایشگر در حالت معمولی قابلیت نمایش 9 خط نوشته و 3 خط اطلاعات دیگر را دارد .
دو کلید کمکی در زیر صفحه نمایشگر قرار گرفته اند که کلید 4 طبقه در وسط آن ها قرار دارد . در مورد کلید چهار جهته باید اشاره کرد که به دلیل فاصلۀ زیاد موجود با قاب گوشی از فضای میان قاب و کلید 4 طبقه احتمال ورود گرد و غبار به داخل گوشی وجود دارد . درست در کنار دکمۀ قرمز یا دکمۀ رد تماس حفرۀ میکروفن گوشی قرار دارد تا دیگر مجبور نباشید برای جواب دادن به تماس ها گوشی را باز کنید .
نکتۀ جالب توجه دیگر وجود یک زائدۀ خاکستری رنگ برروی کلید قطع تماس یا همان دکمۀ قرمز گوشی می باشد که دلیل وجود آن نامشخص می باشد .
صفحه کلید بازشوی گوشی مجهز به مکانیزم خودکار می باشد و به راحتی باز و بسته می شود . همچنین لازم به ذکر است که کلید چهار جهته گوشی که با انگشت شست باید با آن کار کرد کمی کوچک می باشد و انگشت شست تا صفحه نمایشگر گوشی پیش می رود .
سایز صفحه کلید لغزندۀ گوشی در حد معمول می باشد و اندازۀ کلیدها نیز مناسب می باشد و کار با آن ها راحت می باشد .نور زمینۀ صفحه کلید نیز آبی است و هنگام روشن بودن باعث می شود تا نوشتۀ کلیدها به خوبی رؤیت شوند .
قسمت کناری سمت چپ گوشی جدا از کلیدهای مخصوص پخش موسیقی شامل محل اتصال هدفون دو و نیم میلی متری می باشد که تبدیل آن به جک سه و نیم میلی متری نیز در بستۀ گوشی موجود می باشد . در قسمت کناری سمت راست گوشی نیز جدا از دکمه های کم و زیاد کردن صدا و دکمۀ دوربین که قبلاً در مورد آن ها صحبت شد بخش اینفرارد گوشی قرار گرفته است .
یکی دیگر از محاسن گوشی که در اول این مقاله نیز به آن اشاره شده استفاده از پورت Mini USB به جای POP-Port می باشد که در قسمت بالایی گوشی قرار گرفته است . همچنین محل اتصال شارژر و دکمۀ خاموش و روشن و محل اتصال بند به گوشی نیز در این بخش واقع شده اند .
دوربین در قسمت پشتی گوشی قرار گرفته است که از نوع 1.3 مگاپیکسلی می باشد و در کنار آن نیز یک آینه برای عکس برداری از خود تعبیه شده است . حفرۀ بلندگوی گوشی نیز در پایین بخش پشتی قرار گرفته است .
درب باتری به خوبی در جای خود چفت شده است و فاقد لقی و لغزش می باشد ، باتری دستگاه از جنس Li-Ion و با گنجایش 860 میلی آمپر ساعت (مدل BL-5B) می باشد و به گفتۀ شرکت سازنده امکان 3 ساعت مکالمه و یا 233 ساعت کار در حالت آماده باش و 12 ساعت پخش موسیقی را با هر بار شارژ ممکن می سازد .
در یکی از آزمایشات انجام شده این دستگاه 3 روز با حداقل استفاده از امکانات 20 دقیقه مکالمه و چند ساعت گوش دادن به موسیقی و ارسال و دریافت چند پیام کوتاه (SMS) دوام آورد و هنگامی که حد مکالمه به یک ساعت و نیم و پخش موسیقی به چهار ساعت افزایش یافت کارآیی باتری به دو روز تقلیل یافت .
پخش موسیقی با حداکثر صدا با استفاده از هدست موجود در بستۀ گوشی در عرض 9 ساعت باتری این گوشی را تخلیه میکند در صورتی که در سری واکمن سونی اریکسون این زمان 25 ساعت در شرایط مشابه می باشد . در حالی که نوکیا می توانست باتری هایی با حجم بیشتر به کار ببرد . شارژ شدن کامل این گوشی 3 ساعت به طول می انجامد .
برای جای گذاری سیم کارت نیز باید باتری را از جای خود خارج کنید و آن را در محل خود قرار دهید .
منوهای این گوشی مطابق دیگر گوشی های مبتنی بر سیستم عامل سیمبین سری 40 ویرایش سوم می باشد و در این جا تنها به برخی از قابلیت ها که مخصوص این گوشی می باشد و در مدل های دیگر وجود ندارد اشاره می شود .
این گوشی با 2 ویرایش RM-146 و RM-147 به بازار عرضه شده که ویرایش دوم با اسم 5300b شناخته می شود . تنها فرق آن با مدل اصلی کار کردن در باند فرکانسی 850 مگاهرتز به جای 900 مگاهرتز می باشد . فرکانس 1800 و 1900 مگاهرتز در هر دوی آن ها مشابه است و همان طور که از توضیح داده شده می توان حدس زد مدل 5300b مخصوص مشتریان آمریکایی می باشد .
در مورد نرم افزار گوشی باید عنوان نمود که هنوز معلوم نیست از کدام Feature Pack نرم افزاری در این گوشی استفاده شده است . جالب اینجاست که شرکت نوکیا و توابع آن نیز پاسخ درستی به این پرسش نمی دهند ! با تمام این اوصاف به نظر می آید که این گوشی مبتنی بر Feature Pack1 می باشد و بدون هیچ حرف و حدیث اضافی به شرح امکانات این Feature Pack می پردازیم :
1- یک Music player قوی و به روز شده که قابلیت استفاده از ، Music Library نیز در آن به همراه دسته بندی آهنگ ها وجود دارد
2- قابلیت Flash lite 2 به جای Flash Lite1.1 که در گوشی های قبلی وجود داشت .
3- امکان تعریف فایل های فلش به عنوان محافظ صفحه نمایشگر(اسکرین سیور)
4- استفاده از OMA DRM2 به جای نسخۀ یک آن که در محصولات قبلی به کار رفته بود .
5- وجود پروفایل A2DP برای استفاده از هدست های بلوتوث .
6- امکان گذاشتن هر فایلی به عنوان callback tune از طریق منو (به شرطی که شبکۀ مخابراتی این امکان را فراهم کرده باشد)
7- وجود سرویس security and trust API برای بخش Java .
8- امکان پخش موسیقی و یا گوش دادن به رادیو در هنگام گشت و گذار در منوها (Music background mode )
9- استفاده از سوکت Mini USB
حال بهتر است به شرح برخی امکانات گوشی بپردازیم :
در هنگام اتصال گوشی به کامپیوتر توسط کابل می توانید یکی از حالات زیر را انتخاب نمایید .
حالت اول : Nokia Mode برای کار با برنامۀ PC Suite که امکان تبادل اطلاعات و هماهنگ سازی اطلاعات گوشی با کامپیوتر را فراهم می سازد همچنین در این قسمت می توانید از گوشی به عنوان مودم کامپیوتر استفاده نمایید .
حالت دوم : Printing and Media که گوشی با استفاده از استاندارد MTP (Media Transfer Protocol اقدام به تبادل فایل های چند رسانه ای با برنامۀ Media Player ویندوز XP می کند .
حالت سوم : Data Storage که در این حالت گوشی به عنوان یک هاردیسک توسط کامپیوتر شناخته می شود که این حالت نیاز به هیچ درایوی برای معرفی گوشی به کامپیوتر ندارد .
هنگامی که گوشی توسط پورت Mini USB خود به کامپیوتر متصل است ، ارتباطش با شبکۀ مخابراتی قطع می شود و در اصطلاح به حالت Off Line می رود . سرعت انتقال فایل ها در حدود 950 کیلوبیت به ثانیه می باشد .(همانند USB2.0) که برای یک گوشی مناسب می باشد ولی برای یک دستگاه پخش موسیقی کافی نیست .
بلوتوث این دستگاه نسخۀ 2.0 بوده و از EDR (Enhanced Data Rate نیز بهره می برد و از پروفایل های زیر پشتیبانی می کند :
1- Headse
2- Dial Up Networking
3- Object Push
4- file Transfer
5- Hand – free V1.5
6- A2DP
7- Sim Access
در کل کارکرد بلوتوث این گوشی در حد خوب و قابل قبولی می باشد .
با توضیحاتی که داده شد می توان نتیجه گرفت که مهمترین بخش گوشی 5300 قسمت پخش موسیقی آن می باشد و به همین دلیل به طور مشروح به تجزیه و تحلیل این بخش می پردازیم .
هر دو برنامۀ پخش موسیقی و رادیو می توانند به صورت Minimized به کار گرفته شوند و در این هنگام می توانید از دیگر برنامه های موجود روی گوشی نظیر برنامه های Java استفاده نمایید . آخرین برنامه ای که از آن خارج شده اید نیز در گوشی تنها با فشار یک کلید قابل دسترسی می باشد و اگر آن برنامه ، برنامۀ پخش موسیقی بوده باشد پخش موسیقی از همان جایی که قطع شده بوده است شروع به پخش می کند و اگر آخرین برنامه رادیو بوده باشد صدای آخرین ایستگاه رادیویی که گوش می داده اید را خواهید شنید.
هنگامی که به صورت Minimized به موسیقی گوش می کنید نام فایل و نام خالق آن اثر برروی صفحۀ Background گوشی نمایش داده می شوند .
ظاهر برنامۀ پخش موسیقی جالب و زیبا می باشد که متأسفانه امکان استفاده از Skin های دلخواه در آن وجود ندارد . در هنگام پخش موسیقی اطلاعاتی نظیر نام اطلاعات آهنگی که پخش می شود نام آلبوم و نام خالق آن اثر به چشم می خورد .
بر روی پنل پخش موسیقی دکمه هایی نظیر تعویض آهنگ ، جلو و عقب بردن آهنگ و Stop به چشم می خورد و می توانید 5 ثانیه ، 5 ثانیه هر آهنگ را به جلو و عقب ببرید که خیلی کاربردی نمی باشد مخصوصاً هنگام گوش دادن به فایل های صوتی دراز مدت .
پخش آهنگ ها به دو صورت متوالی و تصادفی (Random) می باشد و قابلیت تکرار (Repeat) هم برای یک آهنگ و هم برای لیست کلی آهنگ کاربرد دارد .
قابلیت " Stereo Widening " هم وجود دارد که البته خیلی روی آن نباید حساب باز کرد ولی اکولایزرهای موجود که 5 مورد از آن ها به صورت از پیش تعریف شده (معمولی ، پاپ ، راک ، جاز و کلاسیک) و 2 تا از آن ها بنا به سلیقۀ کاربر قابل تعریف و تغییر است بسیار کارآمد می باشند.
در قسمت music library یا لیست پخش موارد زیر مشاهده می شوند :
1) ALL Tracks : تمامی فایل های موسیقی موجود روی گوشی را به نمایش می گذارد.
2) Artists : نمایش آهنگ ها بر حسب نام سازنده شان.
3) Albums : نمایش آهنگ ها بر حسب آلبو مشان.
4) Genres : نمایش و دسته بندی آهنگ ها بر حسب ژاند آن ها مانند راک ، کلاسیک و یا ...
5) Composers : نمایش رسته بندی آهنگ ها بر حسب نام سراینده آن ها.
6) Track lists : که تقسیم بندی هایی نظیر آهنگ های مورد علاقه کاربر آهنگ هایی که بیش از بقیه پخش شده اند، یا آخرین آهنگ های پخش، که در حد خود بسیار جالب و کار آمد می باشد.
لیست پخش آهنگ ها، هم بروی کامپیوتر و هم بروی خود گوشی قابل تعریف و تغییر می باشد ولی باید عنوان نمود که تمامی این امکانات با این که در حد مطلوبی کار آیی دارند ولی عالی نمی باشند.
یکی از نقاط ضعف گوشی که باید به آن اشاره نمود عدم امکان اضافه کردن یک یا چند آهنگ به لیستی که قبلا ذخیره شده می باشد که در نوع خود عجیب است، این است که لیست های پخش آهنگ در برنامه Media player شناخته نمی شوند.
هدست مدل Hs-47 دارای دکمه قطع و وصل تماس با دو گوشی استریو که دور آن ها از جنس پلاستیک می باشد تشکیل شده همچنین دو جفت پوشش پارچه مانند به رنگ های قرمز و مشکی نیز برای پوشاندن این دو گوشی استریو وجود دارد.
امتیاز دیگر این گوشی محل اتصال هدفون آن می باشد که جک دو نیم میلی متر است و می توان بدون استفاده از تبدیل هدفون را به گوشی متصل نمود و یا از هدفون های دلخواه خود برای گوش دادن به موسیقی توسط گوشی استفاده نمود.
در ضمن یک تبدیل جک دو نیم میلی متری به جک سه و نیم میلی متری نیز در بسته گوشی موجود است که به کارایی های گوشی می افزاید.
متأسفانه هدست دستگاه از نظر کیفیت در سطح بالایی نمی باشد و اصلا قابل مقایسه با هدست های سری واکمن سونی اریکسون نمی باشد و حتی می توان گفت از سطح معمول و متوسط نیز پایین تر است ولی اگر هدفون های سری واکمن سونی اریکسون را به گوشی 5300 متصل کنید صدایی واضح و شفاف خواهید داشت حتی میزان حداکثر حجم صدا در گوشی 5300 بالاتر از گوشی های سونی اریکسون هم می باشد.
در مورد پروتکل A2DP از دو هدست HS-12W نوکیا و هدست HBH-DS970 سونی اریکسون برای تست استفاده کردیم که هر دو هنگام Pairing با گوشی هیچ مشکلی نداشتند ولی باز هم هدست بلوتوث سونی اریکسون بسیار بهتر از رقیب نوکیای خود بود. لازم به ذکر است که هنگام استفاده از A2DP ، گوشی آهنگ مورد نظر را فشرده کرده و به هدست بلوتوث می فرستند سپس هدست اقدام به باز کردن فایل فشرده شده می نماید و آهنگ را پخش می کند و در اینجا کیفیت و الگوریتم فشرده سازی است که بیش از هر چیز اهمیت دارد تا خللی در پخش آهنگ بوجود نیاید.
برنامه Music Manager که در برنامۀ Pc suite قرار دارد هنگام فرستادن فایل های صوتی بر روی گوشی دو را جلوی پای کاربر میگذارد: 1- تبدیل به AAC 2- تبدیل به EAAC که چنین محدود کردن کار بر کمی عجیب به نظر می رسد.
بهترین راه برای انتقال موسیقی به گوشی یا استفاده از پروتکل MTP (که قبلا درباره آن صحبت شد) و یا کپی کردن مستقیم فایل های صوتی به گوشی می باشد.
متأسفانه نسخه اول برنامه Nokia music manager در مورد تگ های ID3 فایل های موسیقی کمی مشکل دارد و البته جای خوشحالی دارد که با تگ های Unicode نیز هم خوانی دارد.
حافظه 256 مگا بایتی گوشی فقط می تواند تعداد کمی فالی های صوتی را در خود نگه دارد که بهتر بود حداقل از کارت حافظه 512 مگا بایتی استفاده می شد، در حالی که محصولات سری واکمن سونی اریکسون از کارت های حافظه یک گیگا بایتی استفاده می کنند البته همه این ها به کشوری که محصول را از آن می خرید بستگی دارد.حافظۀ داخلی گوشی هم فقط 7 مگا بایت می باشد که برای ذخیرۀ SMS ها و یا برنامه ها و تم ها و موارد این چنینی کافی می باشد.
در کل باید خاطر نشان کرد که اگر گوش دادن موسیقی توسط این گوشی لذت بخش خواهد بود و ما در این مقاله این گوشی را با بهترین ها، مقایسه کردیم و به دلیل این که گوشی شامل اولین نسخۀ Xpress Music می باشد نباید توقع زیادی از آن داشت.
انتظار می رود در نسخۀ بعدی Xpress Music امکانات زیر به قابلیت های گوشی اضافه گردد:
1- امکان جست و جوی ( جلو و عقب رفتن ) هر چه بهتر در هنگام پخش موسیقی .
2- امکان جستجوی آهنگ بر حسب نام.
3- انتقال اطلاعات ID3 tags به هدست هایی که قابلیت نمایش این اطلاعات را دارند.
4- افزایش قابلیت های Nokia Music Manager و رفع ایرادات آن از جمله از بین رفتن اطلاعات IDB بعد از انتقال فایل صوتی به گوشی.
5- امکان استفاده از پوسته ( Skin ) در قسمت پخش موسیقی.
6- ارتقای مستقیم تنظیم حجم صدای گوشی.
همچنین بد نیست به تفاوت های این گوشی با سری واکمن سونی اریکسون به طور مختصر اشاره می کنیم :
1- اگر کیفیت پخش موسیقی توسط این سری گوشی را یکی در نظر بگیریم کیفیت پخش صدا توسط هدفون های سونی اریکسون بهتر است.
2- امکان استفاده از کنترل از راه دور برای پخش موسیقی در این گوشی وجود ندارد.
3- کارت های حافظه گوشی های سونی اریکسون 20 تا 30 درصد گرانتر از کارت های حافظه نوکیا میباشد ولی کارت های استفاده شده در گوشی های سونی اریکسون هنگام خرید دارای حافظه بیشتری می باشند.
4- کارایی AZDP سونی اریکسون بسیار بهتر از نوکیا می باشد.
5- سیستم جلو و عقب رفتن در هر آهنگ در گوشی های سونی اریکسون قابل قبول تر است.
6- اکولایزر هایی که کاربر به دلخواه می تواند آن ها را تنظیم کند، در سونی اریکسون بیشتر می باشد.
7- امکان مدیریت بهتر در لیست های پخش در گوشی های سونی اریکسون.
8- برنامۀ مخصوص گوشی های سونی اریکسون امکان تبدیل فایل های موسیقی به فرمت Mp3 با هر birate را دارد.
9- پشتیبانی از لوگوی آلبوم ( در سری واکمن نسخۀ 2.0 ).
10-قابلیت Track recognition در سری واکمن نسخۀ 2.0 .
دوربین این گوشی از نوع 1.3 مگا پیکسلی می باشد که معمولا امروزه از این دوربین برای محصولات روز استفاده نمی شود ولی با این حال برای محصولاتی نظیر این گوشی مناسب و قابل قبول می باشد. به دلیل اینکه کارایی اصلی این گوشی متمرکز به دوربین آن نمی باشد ( چون این گوشی یک گوشی موسیقیایی می باشد ) نباید انتظار زیادی از دوربین این گوشی داشت و کیفیت عکس های این گوشی در حد معمول می باشند (همانند عکس های گوشی 6131).
هنگام عکس برداری، صحنۀ عکس برداری به صورت افقی در گوشی قابل مشاهده نمی باشد که بسیار جالب و دلپذیر است، عکس برداری را راحت تر می نماید.
در اوایل کار با این گوشی ممکن است ناخود آگاه دستتان هنگام عکس بداری در جلوی لنز دوربین قرار بگیرد که البته جلوگیری از این قضیه کمی مشکل است.
عکسبرداری با این گوشی با رزولوشن های زیر امکان پذیر می باشد:
سه نوع فشرده سازی فایل JPEG دراین گوشی وجود دارد :
1- default 2- Normal 3- High
صدای شاتر هنگام عکسبرداری را می توان غیر فعال کرد، همچنین امکان بزرگنمایی ( ZOOM ) نیز وجود دارد که البته بهتر است از آن استفاده نکنید. و همین طور قابلیت ذخیرۀ عکس ها هم در حافظۀ داخلی و هم در کارت حافظه به دلخواه کاربر موجود می باشد.
به کار گرفتن و اعمال افکن های تصویری نظیر Grayscale، Sepia ، ... هم هنگام عکس برداری و هم بعد از آن ممکن می باشد و به سلیقۀ کاربر بستگی دارد. در هنگامی که نور محیط عکس برداری کافی نباشد، عکس های گرفته شده دارای نویز می باشند. برای کسانی که علاقه به عکس برداری به صورت چند فریم پشت سر هم دارند، امکان عکس برداری 3 عکس پشت سر هم در این گوشی وجود دارد.
این گوشی قابلیت فیلمبرداری با فرمت 3gp با دو رزولوشن 96×128، 144×176 پیکسل را دارد و سه نوع کیفیت برای فیلمبرداری وجود دارد و مدت زمان فیلمبرداری بستگی به فضای خالی موجود دارد، کیفیت فیلم های گرفته شده در حد معمول می باشد و اصلا نباید هم از این گوشی انتظار زیادی داشت. همچنین امکان اعمال افکت های مختلف نیز در این بخش ، همانند بخش عکس برداری وجود دارد.
سه بازی روی گوشی موجود است: 1- snake که سه بعدی می باشد، 2- pro snowboard که آن هم سه بعدی است و در سال 2004 بر روی گوشی های سونی اریکسون وجود داشت، 3- Music Guess که همانند برنامه ای که بر روی دستگاه های ipod وجود دارد. یک آهنگ را به طور تصادفی انتخاب می نماید و کاربر باید نام آن را حدس بزند.
برنامه های موجود نیز عبارتند از World Time ، Nokia sensor و ConverterII – همچنین یک کلیپ فلش برای نمایش توانایی های گوشی در این بخش گنجانده شده است .
صدای زنگ 64 پلی فونیک گوشی تقریبا در تمام شرایط شنیده می شود و کیفیت بر قراری تماس نیز همانند دیگر گوشی های نوکیا بسیار خوب می باشد، قدرت ویبراتور با لرزانندۀ دستگاه نیز در حد معمول می باشد به طوری که به راحتی در جیب شلوار احساس می شود.
تفاوت قیمت گوشی های 5300 و 5200 در حدود 50 هزار تومان می باشد و باید دید که آیا وجود چند دکمۀ سخت افزاری پخش موسیقی و عنوان اضافه شدۀ Xpress Music و وجود چند آیتم دیگر به این مقدار می ارزد یا خیر.
البته این گوشی جزء اولین تجربه های نوکیا در ارائه گوشی های موسیقیایی می باشد و نباید سختگیرانه مورد انتقاد قرار گیرد، این واقعیت که گوشی های سری واکمن سونی اریکسون در اکثر موارد بهتر و سریعتر از این گوشی می باشند، را نیز نمی توان دیده گرفت. ولی مطمئن باشید با هر چه فراخته شدن سری تولید این سری از گوشی های نوکیا امکانات آن ها هر چه بیشتر و متنوع تر می گردند و مشتریان بیشتری را جذب خواهند کرد.
برچسبها: