اتصال ۹۲٪ روستاهای دورافتاده به شبکه ملی اطلاعات
اواخر سال ۱۳۸۴ بود که در وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات طرح شبکه ملی اطلاعات تحت عنوان «اینترنت ملی» و «شبکهٔ ملی اینترنت» مطرح شد. البته جا دارد اشاره کنیم که اخیرا وزیر ارتباطات اعلام کرده است که ما چیزی به اسم اینترنت ملی نداریم بلکه یک شبکه داخلی وجود دارد که ارتباطات درون آن جریان دارد و در داخل این شبکه انواع اطلاعات جریان دارد. حالا به موضوع اصلی برگردیم. آنطور که گفته میشد هدف از این طرح آن بود که با ایجاد شبکهای یکپارچه و ایمن، ارتباطات داخلی از ارتباطات جهانی اینترنت استقلال بیابد.
در سالهای ابتدایی، اجرای این طرح با کندی همراه بود تا اینکه در دولت یازدهم، اجرای آن پیگیری و درنهایت در اواخر همان دولت اعلام شد که فازهای اول، دوم و سوم آن افتتاح و رونمایی شد. پس از آن با روی کار آمدن دولت سیزدهم توجه به این طرح بیشتر شد و اجرای آن سرعت گرفت. حالا وزیر ارتباطات اعلام کرده است که طی ۲۰ ماه گذشته و با تلاش بسیار ۴۰۰۰ روستای مناطق دورافتاده و صعبالعبور به اینترنت پرسرعت متصل شده و بدین ترتیب آمار روستاهای بالای ۲۰ خانوار کشور که به شبکه ملی اطلاعات متصل شدهاند به ۹۲٪ رسیده است.
بر اساس گزارشی از ایسنا، زارعپور تأکید کرد با اجرای این پروژه میتوانیم هر طرح ملی را در این بستر اجرا کرد. پیش از این هم وی اعلام کرده بود تا فروردین سال جاری تعداد ۳۴۲۵ روستای بالای ۲۰ خانوار به شبکه اینترنت متصل شده اند که با احتساب این تعداد روستای جدید، آمار اتصال روستاهای بالای ۲۰ خانوار متصل به شبکه ملی اطلاعات از ۸۰ درصد در ابتدای دولت به ۹۱ درصد تاکنون رسیده است.
گفتنی است عمده روستاهایی که پوشش اینترنت در آنها برقرار شده است جزو روستاهایی هستند که از نظر وجود زیرساخت هایی مانند جاده، برق و زیرساخت شبکه که الزامات ایجاد پوشش اینترنت است، در مضیقه بودهاند که این موضوع هم سختی و هم هزینه اجرای پروژه را به طرز قابل توجهی افزایش داده است.
افزایش هزینه برای اجرا شدن این طرح یکی از دلایلی است که باعث شده انتقاداتی نسبت به طرح شبکه ملی ارتباطات وارد شود. البته افزایش هزینهها تنها دلیل مخالفت با این طرح نیست.
کشمکش میان موافقان و مخالفان
طرح شبکه ملی اطلاعات همانند هر طرح دیگری مخالفان و موافقانی دارد. مخالفان معتقدند که این طرح هزینهبر بوده و میتواند محدودیتهایی را برای بخشهای مختلف و مرتبط با اینترنت به وجود بیاورد. با این حال موافقان شبکه ملی اطلاعات بر این باورند که خدمترسانی بهتر به مردم و کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت مهمترین دلیل پیادهسازی این طرح بوده و نباید با مخالفتها مانع از اجرای آن شد چراکه ارائه شبکه ملی اطلاعات به منزله قطع دسترسی به اینترنت جهانی نیست. این مسئله نشان میدهد که حتی با وجود مخالفتها، پروژه شبکه ملی اطلاعات از اولویتهای دولت است. پیش از این وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز درباره میزان پیشرفت شبکه ملی اطلاعات گفته بود: «ایجاد شبکه ملی اطلاعات یکی از تکالیف جدی وزارت ارتباطات محسوب میشود که براساس مصوبۀ شورای عالی فضای مجازی برعهده ما قرار گرفته است. با تلاشهای انجام شده در مجموعه وزارت ارتباطات، میزان پیشرفت شبکه ملی اطلاعات ازابتدای دولت از ۲۳ درصد به ۶۰ درصد رسیده است که برنامه امسال ما این است که این عدد را به ۷۵ درصد برسانیم.»
با تمام مشکلات تلاشها به کار گرفته شده است تا این پروژه تا پایان عمر دولت سیزدهم کامل اجرایی شود و اعداد و ارقامها نیز حاکی از پیشرفت این طرح طی ماههای اخیر است. حال با توجه به تلاشها به نظر میرسد که باید منتظر ثبت رکوردهای تازه در پروژه شبکه ملی اطلاعات در ماههای آینده باشیم.