۶ ویژگی آیفون 16 که سال‌ها پیش در گوشی‌های اندرویدی وجود داشته است

در سپتامبر سال پیش، آیفون 16 و آیفون 16 پرو با رونمایی باشکوهی توسط تیم کوک و تیم اپل معرفی شدند. این گوشی‌های جدید، بهبودهای چشمگیری نسبت به سری آیفون 15 ارائه می‌دهند؛ از جمله پردازنده‌های قدرتمندتر، قابلیت‌های جدید مبتنی بر هوش مصنوعی که در آینده ارائه خواهند شد، و یک دکمه سخت‌افزاری جدید به نام Camera Control که به عنوان شاتر دوربین عمل می‌کند. با این حال، چیزی که شاید کمتر مورد توجه قرار گرفته باشد، این است که برخی از این ویژگی‌ها در واقع الهام‌گرفته از نوآوری‌هایی هستند که سال‌ها پیش در گوشی‌های اندرویدی به کار گرفته شده‌اند.

همان‌طور که همواره در دنیای فناوری مشاهده می‌شود، شرکت‌ها اغلب از یکدیگر الهام می‌گیرند. آیفون 16 نیز از این قاعده مستثنی نیست و با اجرای دقیق‌تر و بهبود یافته‌تر برخی از ویژگی‌هایی که پیش‌تر در دنیای اندروید وجود داشته‌اند، وارد میدان شده است. در این مقاله به بررسی ۶ ویژگی برجسته آیفون 16 می‌پردازیم که کاربران قدیمی اندروید مدت‌ها پیش با آن‌ها آشنا بوده‌اند.

بازگشت دکمه‌های دوربین: نوستالژی برای کاربران قدیمی اندروید

یکی از جذاب‌ترین ویژگی‌های آیفون 16، دکمه سخت‌افزاری جدیدی به نام Camera Control است. این دکمه که ترکیبی از حسگر خازنی و دکمه فیزیکی است، در کنار گوشی قرار گرفته و به کاربران امکان می‌دهد به روش‌های خلاقانه با دوربین و برخی برنامه‌های دیگر تعامل کنند. از جمله کاربردهای این دکمه می‌توان به تنظیم زوم، فوکوس خودکار با نیم‌فشار، و اعمال تنظیمات مختلف اشاره کرد.

اما اگر نگاهی به گذشته بیندازیم، متوجه می‌شویم که دکمه‌های دوربین سال‌ها پیش در گوشی‌های اندرویدی رایج بودند. برای مثال، گوشی LG Optimus V که در سال 2011 عرضه شد، با وجود اینکه یک دستگاه ابتدایی با دوربین 3.2 مگاپیکسلی بود، دارای دکمه دوربین اختصاصی بود. این دکمه، هرچند امکانات پیشرفته‌ای نداشت، اما برای گرفتن عکس‌های سریع بسیار کاربردی بود.

در آن زمان، بسیاری از گوشی‌های اندرویدی از دکمه‌های دوربین بهره می‌بردند، اما این ویژگی در میانه دهه 2010 به تدریج از مد افتاد. امروز، دکمه‌های دوربین در گوشی‌های هوشمند بسیار نادر هستند. با معرفی مجدد این ویژگی توسط اپل، ممکن است شاهد بازگشت آن در دستگاه‌های اندرویدی نیز باشیم. اپل معمولاً در بازگرداندن ویژگی‌های فراموش‌شده موفق عمل می‌کند و شاید این دکمه با طراحی جدید و بهبود یافته خود دوباره محبوب شود.

هوش مصنوعی: ورود دیرهنگام اپل به یک رقابت بزرگ

هوش مصنوعی در سال‌های اخیر به یکی از بزرگ‌ترین رقابت‌های صنعت فناوری تبدیل شده است. شرکت‌های مختلف به شدت تلاش کرده‌اند تا قابلیت‌های مبتنی بر هوش مصنوعی را به گوشی‌های هوشمند خود اضافه کنند. اما در این حوزه، اندروید همیشه یک قدم جلوتر از اپل بوده و بستری برای آزمایش فناوری‌های جدید فراهم کرده است.

به‌ویژه، سری گوشی‌های Google Pixel در پیشبرد این رقابت نقش مهمی داشته‌اند. پردازنده‌های Tensor گوگل که به طور خاص برای یادگیری ماشین و هوش مصنوعی طراحی شده‌اند، قابلیت‌های منحصربه‌فردی مانند Magic Eraser را ارائه کرده‌اند. این ویژگی به کاربران امکان می‌دهد اشیای ناخواسته را از عکس‌ها حذف کنند. این قابلیت ابتدا در گوشی‌های Pixel 6 معرفی شد و سپس سایر شرکت‌های اندرویدی مانند سامسونگ نیز ویژگی‌های مشابهی را توسعه دادند.

اما اپل معمولاً رویکرد محتاطانه‌تری در قبال فناوری‌های جدید اتخاذ می‌کند. ویژگی‌های هوش مصنوعی آیفون 16 تحت عنوان Apple Intelligence معرفی شده‌اند و برخلاف برخی از گوشی‌های اندرویدی، تمرکز بیشتری بر ارائه قابلیت‌های کاربردی و واقع‌گرایانه دارند. برای مثال، اپلیکیشن دوربین آیفون 16 به کاربران کمک می‌کند تا تنظیمات بهتری برای عکس‌برداری انتخاب کنند، اما برخلاف برخی از گوشی‌های اندرویدی، تصاویر را دستکاری نمی‌کند یا جزئیات غیرواقعی به آن‌ها اضافه نمی‌کند.

 ضبط ویدیو با کیفیت 4K و نرخ 120 فریم در ثانیه

یکی از ویژگی‌های برجسته آیفون 16 پرو، قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 4K و نرخ 120 فریم در ثانیه است. این ویژگی، به ویژه برای علاقه‌مندان به فیلم‌سازی و ضبط ویدیوهای اسلوموشن حرفه‌ای، یک مزیت بزرگ محسوب می‌شود. با این حال، این اولین بار نیست که چنین قابلیتی در یک گوشی هوشمند ارائه می‌شود.

در سال 2022، گوشی Sony Xperia 1 IV با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیت 4K و نرخ 120 فریم در ثانیه عرضه شد. این گوشی همچنین دارای یک نمایشگر 4K OLED با نرخ نوسازی 120 هرتز بود که امکان پخش ویدیوهای ضبط‌شده با همان کیفیت را فراهم می‌کرد. در مقابل، نمایشگر آیفون 16 پرو با وضوح 1206x2622 نمی‌تواند این ویدیوها را با همان کیفیت ضبط‌شده پخش کند، هرچند نرخ فریم 120 هرتز آن همچنان حفظ می‌شود.

با این وجود، آیفون 16 پرو با ارائه این ویژگی به گروه بزرگ‌تری از کاربران، می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در دنیای گوشی‌های هوشمند داشته باشد. عملکرد ویدیویی آیفون به طور کلی بهتر از اکثر گوشی‌های اندرویدی است و به همین دلیل انتظار می‌رود کاربران از این قابلیت برای تولید محتوای خلاقانه بهره ببرند.

صفحه‌نمایش‌های عظیم: اندروید همچنان پیشرو در رقابت

آیفون 16 پرو مکس با صفحه‌نمایش 6.9 اینچی، بزرگ‌ترین صفحه‌نمایشی است که تاکنون روی یک آیفون دیده شده است. این موضوع بی‌شک برای طرفداران اپل یک پیشرفت بزرگ محسوب می‌شود. بااین‌حال، اگر به دنیای گسترده‌تر گوشی‌های هوشمند نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که چنین اندازه‌ای در اندروید چیز جدیدی نیست. گوشی‌های اندرویدی طی سالیان گذشته پیشگام در ارائه نمایشگرهای بزرگ بوده‌اند و در واقع، محبوبیت این گوشی‌ها نقش قابل‌توجهی در گسترش اندازه صفحه‌نمایش آیفون‌ها ایفا کرده است.

در حالی که اپل اکنون به موفقیت خود در ساخت بزرگ‌ترین آیفون افتخار می‌کند، اندروید مدت‌هاست که رکورددار عرضه گوشی‌های با نمایشگرهای عظیم است. گوشی‌های تاشوی اندرویدی امروزه قله این رقابت را فتح کرده‌اند. نمایشگرهای تاشوی مدرن می‌توانند اندازه‌ای برابر با یک تبلت کوچک داشته باشند و در عین حال به راحتی در جیب جا شوند. اما پیش از ظهور فناوری تاشو، این گوشی‌های اندرویدی بودند که صنعت را در زمینه نمایشگرهای بزرگ هدایت می‌کردند.

سامسونگ به‌عنوان یکی از پیشگامان این حوزه، با عرضه سری گلکسی نوت در سال 2011، استاندارد جدیدی در اندازه صفحه‌نمایش گوشی‌های هوشمند ایجاد کرد. مدل اولیه این سری با صفحه‌نمایش 5.3 اینچی عرضه شد؛ اندازه‌ای که در آن زمان بسیار بزرگ به نظر می‌رسید، چرا که نمایشگر آیفون 4 تنها 3.5 اینچ بود. حتی استیو جابز، مدیرعامل فقید اپل، معتقد بود که هیچ‌کس علاقه‌ای به گوشی‌های بزرگ ندارد. بااین‌حال، محبوبیت بالای گلکسی نوت و سایر گوشی‌های اندرویدی با نمایشگرهای بزرگ نشان داد که تقاضای مصرف‌کنندگان خلاف این دیدگاه است.

پس از درگذشت استیو جابز، اپل به تدریج مسیر خود را تغییر داد و اندازه نمایشگرهای آیفون را افزایش داد. در سال 2012، آیفون 5 با صفحه‌نمایش 4 اینچی عرضه شد و این آغاز روندی بود که در سال‌های بعد ادامه یافت. در سال 2014، آیفون 6 پلاس با صفحه‌نمایش 5.5 اینچی معرفی شد و به طور مستقیم با سری گلکسی نوت رقابت کرد.

اگر آیفون 16 امروزی، حتی مدل پایه آن با صفحه‌نمایش 6.1 اینچی، به سال 2011 بازگردد، احتمالاً استیو جابز از دیدن آن شگفت‌زده می‌شد. اما این تغییرات نشان می‌دهند که مصرف‌کنندگان گوشی‌های هوشمند به صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تر علاقه‌مندند. در حال حاضر، اندروید همچنان در زمینه اندازه نمایشگرها پیشتاز است. به‌ویژه گوشی‌های تاشو مانند مدل‌هایی با نمایشگر 8 اینچی، که قدرت و عملکردی فوق‌العاده را در قالب دستگاهی کوچک ارائه می‌دهند، استانداردهای جدیدی را تعریف کرده‌اند.

دکمه اکشن: ایده‌ای که از نو طراحی شد

یکی از تغییرات برجسته در مدل‌های جدید، جایگزینی دکمه بی‌صدا با دکمه اکشن است. این دکمه، قابل تنظیم بوده و به کاربران امکان می‌دهد عملکردهای مختلفی از جمله قرار دادن گوشی در حالت سکوت، فعال کردن حالت فوکوس، باز کردن دوربین، روشن کردن چراغ‌قوه، ضبط یادداشت صوتی و بسیاری موارد دیگر را به‌راحتی انجام دهند.

اگرچه این ویژگی برای کاربران آیفون جدید به نظر می‌رسد، اما دکمه‌های قابل تنظیم در دنیای اندروید سال‌هاست که وجود دارند. به‌عنوان مثال، سامسونگ در مدل‌های گلکسی S8 و S9 دکمه‌ای به نام بیکسبی معرفی کرد که ابتدا برای فعال کردن دستیار صوتی طراحی شده بود. بعدها، این دکمه به‌گونه‌ای تغییر یافت که کاربران می‌توانستند آن را برای اجرای برنامه‌های دیگر نیز تنظیم کنند.

اما خلاقیت در اندروید تنها به دکمه‌ها محدود نشد. برخی از گوشی‌های اندرویدی ایده‌های نوآورانه‌تری ارائه دادند. به‌عنوان مثال، مدلی وجود داشت که با فشار دادن کناره‌های گوشی، عملکرد خاصی اجرا می‌شد یا مدلی دیگر که با استفاده از حرکات خاص مانند تکان دادن یا چرخاندن گوشی، امکان دسترسی سریع به ویژگی‌هایی مانند چراغ‌قوه یا دوربین را فراهم می‌کرد.

سبک‌های عکاسی: بازتعریفی از فیلترهای قدیمی

یکی دیگر از ویژگی‌هایی که اپل در آیفون‌های اخیر معرفی کرده، سبک‌های عکاسی است که در واقع نوعی فیلترهای دوربین هستند. اپل با استفاده از نام‌گذاری جدید و بازاریابی خلاقانه، این قابلیت را به‌عنوان یک نوآوری معرفی کرده است. کاربران اکنون می‌توانند حتی پس از ثبت عکس، فیلترهای مختلف را اعمال یا تغییر دهند.

اما این ویژگی نیز پیش‌تر در گوشی‌های اندرویدی وجود داشته است. در برخی مدل‌های قدیمی، کاربران می‌توانستند پس از گرفتن عکس، جنبه‌های مختلف تصویر را تغییر دهند، فیلترهای رنگی اضافه کنند یا حتی قسمت‌های خاصی از تصویر را به فوکوس درآورند.

برای مثال، گوشی‌هایی که در اوایل دهه 2010 عرضه شدند، امکان ویرایش عکس‌ها پس از ثبت را به کاربران می‌دادند. این ویژگی‌ها به مرور زمان پیشرفته‌تر شدند و در گوشی‌های مدرن امروزی، کاربران می‌توانند فیلترها را حتی پس از اعمال، تغییر یا حذف کنند.

در حالی که اندروید مدت‌ها پیش این قابلیت‌ها را معرفی کرده بود، اپل توانسته است با اجرای ساده‌تر و کاربرپسندتر این ویژگی، نظر مثبت کاربران را جلب کند. این نشان‌دهنده رویکرد اپل در گرفتن ایده‌های موجود و تبدیل آن‌ها به ویژگی‌هایی است که به طور کامل با سیستم‌عامل و طراحی آن هماهنگ باشند.

نگاهی به تاریخچه گوشی‌های هوشمند نشان می‌دهد که رقابت میان اندروید و آیفون بیش از هر چیز به نوآوری و پاسخ به نیازهای کاربران وابسته بوده است. اندروید از ابتدا جسورانه‌تر عمل کرده و با معرفی ویژگی‌هایی همچون نمایشگرهای بزرگ‌تر، دکمه‌های قابل تنظیم، و قابلیت‌های پیشرفته دوربین، مسیرهای جدیدی را در صنعت ترسیم کرده است. در مقابل، اپل با رویکردی حساب‌شده، ایده‌های موفق اندروید را بهبود داده و با تمرکز بر طراحی یکپارچه و تجربه کاربری روان، توانسته است ویژگی‌های جدید را با سبک و سیاق خاص خود ارائه دهد.

صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تر که زمانی نماد جسارت گوشی‌های اندرویدی بودند، اکنون به استانداردی در صنعت تبدیل شده‌اند و حتی اپل نیز این مسیر را پذیرفته است. همچنین، ویژگی‌هایی مانند دکمه اکشن و سبک‌های عکاسی نشان می‌دهند که رقابت در این حوزه تنها به سخت‌افزار محدود نمی‌شود، بلکه طراحی نرم‌افزار و تجربه کاربری نیز نقشی اساسی ایفا می‌کند.

در نهایت، می‌توان گفت که پیشرفت فناوری گوشی‌های هوشمند نتیجه تعامل سازنده میان دو قطب اصلی این صنعت، یعنی اندروید و آیفون، بوده است. این رقابت نه تنها منجر به توسعه نوآوری‌هایی شده که زندگی کاربران را آسان‌تر و جذاب‌تر کرده‌اند، بلکه نشان داده است که چگونه برندهای مختلف می‌توانند با الهام از یکدیگر به سمت بهبود مستمر حرکت کنند. هرچند هر دو پلتفرم طرفداران وفادار خود را دارند، اما در نهایت برنده واقعی این رقابت، کاربران هستند که از این پیشرفت‌ها بهره‌مند می‌شوند.