اسنپدراگون آماده است گوشی شما را به یک لپتاپ قدرتمند تبدیل کند!
با قدرت پردازشی تراشههای اسنپدراگون، گوشی شما حالا فراتر از یک دستگاه معمولی عمل میکند و قدرتی در حد یک لپتاپ دارد. از اجرای نرمافزارهای حرفهای تا کارهای روزمره، دیگر نیازی به حمل لپتاپ نیست؛ تنها چیزی که لازم دارید، همین گوشی هوشمند است!
گوشیهای بیشتری از نمایشگر خارجی پشتیبانی میکنند، تراشههای اسنپدراگون بهزودی توسعه مییابند و معماری آرم در حال رشد است؛ این آیندهای است که تراشههای کوالکام و البته معماری آرم، برای گوشیهای هوشمند در نظر گرفتهاند.
تقریبا از زمانی که گوشیهای هوشمند بهصورت فراگیر مورد استفاده قرار گرفتند، شرکتهای تولیدکننده در تلاش بودند تا کارایی آن را به چیزی بیشتر از یک گوشی معمولی تبدیل کنند و تلاشهایی نیز در طول این دهه اخیر صورت گرفته است. موتورولا در سال 2011 با Atrix 4G و شاسی Webtop تلاش کرد و پروژه لیندا شرکت ریزر در سال 2018 تغییری بزرگ به این کانسپت داد.
علیرغم تلاشهای فراوانی که صورت گرفته، هنوز رویای ارتقا گوشیهای هوشمند، وصل کردن وسایل جانبی و استفاده از آن مانند لپتاپ به واقعیت تبدیل نشده است. نزدیکترین چیزی که تا به حال توانسته با موفقیت به لبههای این جایگاه برسد، قابلیت DeX سامسونگ است که حتی آن هم واقعا نتوانست چندان کاربری قابلتوجهی داشته باشد.
درواقع، قابلیت DeX توانسته بود تا حدی پیشنیازهای لازم برای اتصال دسکتاپگونه گوشی به نمایشگرها و تلویزیونها را فراهم کند، اما چون فعلا سختافزار گوشیهای گلکسی از پردازنده بسیار کارآمد و قدرتمندی برخوردار نبوده، نتوانست قدرت و سرعت پردازش لازم را هم به میزان نیاز برای انجام کارهای حرفهای مانند ویرایش ویدیوهای حجیم و یا دیگر کارهای گرافیکی تامین کند.
با بررسی جدیدترین اخبار در دستگاههای اندرویدی، بهنظر میرسد این مفهوم ممکن است برای یک حرکت دیگر آماده باشد. اکنون گوشیهای اندرویدی بیشتری از نمایشگر خروجی بهوسیله پورت USB پشتیبانی میکنند. همچنین رابطهای کاربری به سبک دسکتاپ و جهشهای جدی در عملکرد گوشیهای اندرویدی، از دیگر ارتقاهایی هستند که تولیدکنندهها قدمهایی را در آنها برداشته و بهنظر میرسد تلاشهای اخیر مایکروسافت برای معماری آرم هم میتواند نتیجه قابلتوجهی را در پی داشته باشد.
در مجموع، گوشیهای اندرویدی در حال حاضر پتانسیل بیشتری برای محقق کردن نیاز افرادی که میخواهند لپتاپ و گوشی را در یک دستگاه واحد داشته باشند، دارند. با نهایی شدن این پلتفرم، کاربران گوشیهای اندرویدی دیگر میتوانند در هر جایی تنها با وصل کردن به نمایشگر خارجی، به انجام کارها و وظایف خود پرداخته و با سرعت پردازش کافی هم دغدغهای از بابت عملکرد و کارایی نخواهند داشت.
توسعه عملکرد گوشیهای اندرویدی
گوشیهای هوشمند با پردازندههای محدود برای استفاده در اکثر لپتاپها مناسب نیستند و احتمالا شما هم با این موضوع موافق هستید. با این حال، جدیدترین واحدهای پردازشی سیستمرویجیپ یا همان SOCهای گوشیهای هوشمند از نظر عملکرد، ارتقاهای قابلتوجهی داشته و در برخی مدلها عملکرد شگفتانگیزی را ارائه میدهند.
البته مطمئنا هنوز تعداد زیادی CPU لپتاپ ردهبالا وجود دارند که بدون هیچ زحمت و چالشی از CPUهای موبایلی بسیار فراتر هستند، اما اگر از بین هزاران لپتاپ ارزانقیمت مجهز به پردازنده ضعیف چندین مورد را انتخاب کرده و تست کنید، متوجه میشوید که پردازنده موبایلی مانند اسنپدراگون 8 الیت کوالکام به اندازهای پیشرفت کرده که با این قدرت و سرعتهای پردازشی مطابقت داشته و حتی در برخی موقعیتها از آنها پیشی میگیرد.
در آزمایشها و تستهای بنچمارک، تراشه اسنپدارگون 8 الیت نتایج و امتیازهای قابلتوجهی را ثبت میکند. این پردازنده موفق شده در تستها تک هستهای گیگبنچ 6 به امتیاز 3090 و در تستهای چند هستهای به امتیاز 9724 برسد.
برای درک بهتر این امتیاز و عملکرد شگفتانگیز تراشه اسنپدراگون 8 الیت، میتوانیم به تست بنچمارک لپتاپ جدید لنوو ThinkPad X1 Carbon که به پردازنده بسیار قدرتمند Core Ultra 7 اینتل مجهز است، اشاره کرد که در تستهای تک هستهای به امتیاز 2659 و در تستهای چند هستهای به امتیاز 10797 رسیده بود. این نشان میدهد که سیستمرویجیپهای موبایلی در فاصلهای نزدیک از قدرتمندترین تراشههای دسکتاپی هستند و در آینده نزدیک میتوانیم شاهد عملکردی حتی فراتر از آنها باشیم.
علاوهبر قدرت پردازشی، حتی گوشیهای مجهز به تراشه اسنپدراگون 8 الیت در تستهای عملکرد گرافیکی هم نتایج درخشانی را بهدست آوردهاند. برای مثال، همان گوشیهایی که امتیازات ذکر شده از گیگبنچ 6 را با اسنپدراگون 8 الیت کسب کرده بودند، در معیار Steel Nomad بنچمارک 3DMark به امتیاز میانگین 2298 رسیده، در حالی که لپتاپ لنوو امتیاز 2518 را کسب کرده است و نتایج همچنان بههمین صورت رقابتی و نزدیک ادامه پیدا میکنند.
برای عملکرد تراشههای دسکتاپی کوالکام میتوان به نتایج لپتاپ XPS 13 برند دل هم اشاره کرد که با تراشه اسنپدراگون ایکس الیت توانسته به امتیاز 1969.5 در تست Steel Nomad برسد. گرافیک Arc اینتل و Radeon 890M AMD یک مزیت آشکار در عملکرد گرافیکی نشان میدهند، اما این تفاوت در استفادههای واقعی محسوس نبوده و تراشهها با معماری آرم از عملکرد فوقالعاده بالایی برخوردار هستند.
همه اینها نشان میدهند که گوشیهای هوشمند امروزی تا چه اندازه در مقابل پیکربندی بهتر لپتاپهای فعلی قرار میگیرند. وقتی شروع به مقایسه آن در مدلهای قیمتی مختلف بکنید، نتایج حتی جالبتر خواهند شد.
در حالی که گوشیهای هوشمند ممکن است قویترین بخشهای داخلی یک سیستم دسکتاپ را نداشته باشند، واضح است که برخی از آنها اکنون آنچه را که امروزه کاربران در انجام کارهای روزمره مانند وبگردی و بهرهوری در حد اولیه لازم دارند را ارائه میدهند.
چگونه میتوان رویای گوشیهای هوشمند را در کمترین زمان محقق کرد؟
دیگر سختافزار داخلی عامل محدودکنندهای برای تبدیل گوشیها به لپتاپها نیست، اما هنوز موانع دیگری برای عبور از آنها وجود دارد.
در ابتداییترین مورد، فعلا تمام گوشیها از قابلیت اتصال نمایشگر خارجی از طریق پورت USB پشتیبانی نمیکنند. البته این روند بهطور فزایندهای در حال رشد است و معرفی اخیر گوگل از قابلیت DisplayPort Alt Mode از طریق USB-C در سری پیکسل 8، گام بزرگی در جهت محقق کردن این ویژگی از سوی یکی از تولیدکنندگان کلیدی بازار بود، اما حرکت کلی هنوز کند است و برخی برندها هنوز نمیتوانند سختافزار لازم برای آن را تامین کنند.
زمانی که تمام گوشیهای هوشمند از قابلیت اتصال به نمایشگر خارجی پشتیبانی کردند، مرحله بعدی سختافزار پشتیبانی است. همیشه این امکان وجود دارد که با استفاده از یک مانیتور قابل حمل و اتصال یک کیبورد از طریق یک هاب USB، سیستم چندجانبه خود را در اختیار داشته باشید. البته پشتیبانی از قابلیت اتصال ماوس یا ترکپد هم میتواند ایده خوبی باشد. خوشبختانه برخی گوشیها در حالی که چنین امکاناتی دارند، میتوانند صفحهنمایش خود را به ترکپد تبدیل کنند که این میتواند یکی از دغدغههای کاربران را حل کند.
به هر حال، برخی از راهحلهای کامل مانند پلتفرمهای NexDock و Uperfect از قبل وجود داشتهاند. همه این راهحلهای همهکاره عالی هستند، چراکه میتوانید بهراحتی گوشی را با چند کلیک ساده به تمام لوازم جانبی ضروری متصل کنید.
راهکارهایی که حتی میتواند بهتر باشد
نمایشگر خارجی کاربردی ضروری دارد و روزبهروز رایجتر میشود، اما پشتیبانی نرمافزاری هنوز یکی از موانع بزرگ در این مسیر است.
برخی از تولیدکنندگان دستگاهها قبلاً اپلیکیشنها و پلتفرمهای خاصی ارائه کردهاند که به گوشیهایشان این امکان را میدهد که سیستمعامل خود را در هنگام اتصال به داک، به «حالت دسکتاپ» تغییر دهند.
سامسونگ DeX یکی از بهترین مثالهاست، اما تنها در دستگاههای پرچمدار و ردهبالا این شرکت پشتیبانی میشود. موتورولا نیز از قابلیت مشابهی تحت عنوان Ready For استفاده میکند. با این حال، تعداد کمی از برندهای دیگر به این مسیر پیوستهاند و در حال حاضر، تعداد چنین پلتفرمهای اختصاصی بسیار پایین بوده و اکثر گزینههای موجود هم نواقص و ایرادات قابلتوجهی دارند.
این ابزارها ظاهر و عملکرد سیستمعاملهای خود را هنگام اتصال به یک نمایشگر خارجی تغییر میدهند. برای دستگاههایی که این ویژگیها را دارند، واقعاً تنها چیزی که باید منتظر بود، مدلهای جدیدتری است که از تراشههای جدید اسنپدراگون ۸ الیت بهره میبرند. این ارتقا میتواند شکاف عملکردی بین لپتاپهای نازک و سبک و گوشیهای هوشمند را کاهش داده و امکان استفاده از گوشی به عنوان یک لپتاپ بدون کاهش عملکرد را فراهم کند.
برای دستگاههای دیگر، مانند دستگاههای وانپلاس و گوگل، ممکن است دیدهاید که این دستگاهها خروجی نمایشگر دارند، اما تجربه دسکتاپ بهینهای مانند آنچه که سامسونگ و موتورولا ارائه میدهند را ندارند. در واقع، این قابلیت قرار گرفته در گوشیهای گوگل و وانپلاس امکان اتصال سریع و تنها با چند کلیک را نداشته و بیشتر شبیه حالت میرورینگ کار میکنند. این ممکن است در مواقع ضروری کار کند، اما قطعاً راهحل مناسبی برای استفاده بلندمدت نخواهد بود.
برای تحقق رویای گوشی که به عنوان کامپیوتر نیز عمل میکند، نیاز به پشتیبانی بیشتر از تولیدکنندگان دستگاهها و نرمافزارهای آنها داریم. بهتر از آن، گوگل میتواند این قابلیت را در سطح سیستمعامل اندروید گسترش داده و آن را برای طیف وسیعتری از دستگاهها در دسترس قرار دهد؛ بدون نیاز به اینکه سازندگان گوشیها خودشان راهحلهایی مانند سامسونگ DeX را پیادهسازی کنند.
البته برخی از این قابلیتها در اندروید وجود دارند، اگرچه تا به حال تنها در گزینههای توسعهدهنده منتشر شده و در دسترس کاربران عمومی قرار نگرفته است. با این حال، گوگل قدرت و نفوذ کافی برای تحقق این موضوع را دارد.
در حالی که احتمالاً گوشیهای اندرویدی تنها راهحل مناسب در این زمینه هستند (فقط کافی است به پافشاری اپل در اجازه ندادن به نصب macOS روی آیپدها توجه داشت)، به نظر نمیرسد که چرا این قابلیت باید فقط محدود به گوشیهای اندرویدی باشد. حتی اگر راهحلهای مبتنیبر اندروید در حال حاضر وجود داشته باشند، ممکن است اندروید، سیستمعاملی نباشد که کاربران برای گوشی که میتواند عملکردی شبیه لپتاپ داشته باشد را انتخاب کنند.
در سال ۲۰۲۴، مایکروسافت تلاش گستردهای برای ترویج پردازندههای اسنپدراگون و بهطور کلی معماری آرم در دستگاههای ویندوزی داشت. در حالی که با اطمینان میتوان گفت که تفاوتهای کوچکی بین تراشههای اسنپدراگون برای لپتاپها و گوشیها وجود دارد، اما کارشناسان شکی ندارند که سازگاری بیشتر ویندوز با معماری آرم میتواند نصب دوگانه ویندوز ۱۱ را روی گوشیها را بسیار واقعگرایانهتر کند.
در واقع، ما قبلاً شاهد بودیم که ویندوز ۱۱ برای آرم میتواند روی یک گوشی اندرویدی اجرا شود و این با یک دستگاه ضعیف و پردازنده قدیمی اسنپدراگون ۸۶۰ انجام شده بود. سختافزارهای جدید مانند اسنپدراگون ۸ الیت که از عملکرد قدرتمند کافی برخوردار هستند، میتوانند تفاوت بزرگی ایجاد کنند.
موانع هنوز وجود دارند، اما با پیشرفت عملکرد، سختافزار مناسب که خواستهها را برآورده میکند و پشتیبانی نرمافزاری که هر روز بهتر میشود، این رویا ممکن است دیگر از واقعیت دور نباشد.