اندروید 15 بالاخره پشتیبانی واقعی از VRR را به گوشی‌ها می‌آورد

با معرفی اندروید ۱۵، گوگل یک قابلیت جدید و بسیار مهم را برای نمایشگرهای اندرویدی ارائه کرده است: پشتیبانی از نرخ تازه‌سازی متغیر واقعی (VRR). این ویژگی که به‌عنوان نرخ تازه‌سازی تطبیقی (ARR) شناخته می‌شود، به دستگاه‌ها این امکان را می‌دهد که نرخ تازه‌سازی نمایشگر را به‌صورت پویا و هوشمند تنظیم کنند. این تنظیمات بر اساس نوع محتوای در حال نمایش اعمال می‌شود و می‌تواند به‌طور قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش دهد و تجربه کاربری را بهبود بخشد. 

وضعیت فعلی LTPO و VRR محدود در دستگاه‌های اندرویدی

تا به امروز، برخی از دستگاه‌های اندرویدی از پنل‌های LTPO (اکسید پلی‌کریستالی دما پایین) بهره‌مند هستند که ویژگی نرخ تازه‌سازی متغیر را دارند. اما این پنل‌ها هنوز به اندازه کافی پیشرفته نیستند و معمولاً تنها قادر به تغییر بین چند نرخ از پیش تعیین‌شده همچون ۱، ۱۰، ۳۰، ۶۰ و ۱۲۰ هرتز هستند. به‌طور مثال، در گوشی iQOO Neo9 Pro، نرخ تازه‌سازی فقط به همین مقادیر خاص محدود است و این محدودیت مانع از تنظیمات دقیق‌تر بین این نرخ‌ها می‌شود. 

این محدودیت‌ها به دلیل کمبود قابلیت‌های نرم‌افزاری در فریم‌ورک اندروید است. قبل از عرضه اندروید ۱۵، اندروید تنها از «حالت‌های نمایشی مجزا» پشتیبانی می‌کرد، در حالی که تکنولوژی VRR در کامپیوترها به‌طور پیوسته نرخ تازه‌سازی را با نرخ فریم‌های رندرشده هماهنگ می‌کند. این تغییرات را به‌صورت لحظه‌ای اعمال می‌نماید. این ویژگی به‌خصوص برای بازی‌ها حائز اهمیت است و موجب تجربه‌ای روان‌تر و واکنش‌پذیری بالاتر تصویر می‌شود. با این حال، دستگاه‌های اندرویدی تا به حال از این سطح از انعطاف‌پذیری بی‌بهره بودند. 

 اجرای نرخ تازه‌سازی تطبیقی توسط گوگل در اندروید ۱۵

در اندروید ۱۵، گوگل با هدف بهبود عملکرد نمایشگرها، ساختار نمایشگرهای اندروید را به‌طور قابل توجهی بازطراحی کرده است. این بازطراحی به‌واسطه افزودن پشتیبانی از ARR (نرخ تازه‌سازی تطبیقی) واقعی امکان‌پذیر شده است. این ویژگی به دستگاه‌ها اجازه می‌دهد که نرخ تازه‌سازی را بدون نیاز به تغییر حالت نمایشگر تنظیم کنند. این پیشرفت به‌واسطه بروزرسانی لایه انتزاعی سخت‌افزار با نام Hardware Composer (HWC) نسخه ۳ امکان‌پذیر شده است.

نسخه جدید HWC با تحلیل محتوا، نرخ تازه‌سازی را بهینه‌سازی می‌کند و بدون نیاز به تعویض حالت‌ها، آن را تنظیم می‌نماید. به این ترتیب، گیر کردن تصویر که معمولاً ناشی از تغییر بین حالت‌های نمایشی در نسخه‌های پیشین اندروید بود، به‌طور قابل توجهی کاهش می‌یابد. 

سازگاری سخت‌افزاری؟

اجرای ARR نیازمند سازگاری سخت‌افزاری است. برای بهره‌مندی از این قابلیت، دستگاه‌ها باید از نسخه ۳ لایه HWC HAL پشتیبانی کنند؛ این قابلیت در برخی از دستگاه‌های جدید، به‌ویژه گوشی‌های مجهز به پردازنده اسنپدراگون ۸ الیت از شرکت کوالکام، در دسترس است. البته دستگاه‌های قدیمی‌تر حتی اگر اندروید ۱۵ را دریافت کنند، ممکن است به دلیل عدم پشتیبانی سخت‌افزاری یا عدم پشتیبانی در کرنل خود، نتوانند از ARR بهره‌مند شوند. 

با این حال، لازم به ذکر است که روش ARR گوگل هنوز به هماهنگی مشابهی که در کامپیوترهای شخصی برای گیمینگ وجود دارد، نمی‌رسد. این ویژگی تنها نرخ‌های تازه‌سازی سازگار با TE را پشتیبانی می‌کند و بنابراین می‌تواند در برخی موارد اثرگذاری کمتری نسبت به VRR در کامپیوترهای شخصی داشته باشد.

در مجموع، ارتقاء ARR در اندروید ۱۵ یک گام بزرگ در راستای بهبود تجربه نمایشگرهای اندرویدی به‌حساب می‌آید. با این حال، پذیرش گسترده این فناوری وابسته به پشتیبانی سخت‌افزاری و تمایل تولیدکنندگان (OEM) به‌کارگیری HWC HAL نسخه ۳ خواهد بود. این ممکن است باعث محدودیت قابلیت ARR به مدل‌های پرچمدار جدید شود. با این وجود، ورود قابلیت VRR واقعی توسط گوگل به‌عنوان یک حرکت مهم به‌سوی ارائه تجربه‌ای پویا و بهینه‌تر از نظر مصرف انرژی در دستگاه‌های اندرویدی تلقی می‌شود.