مکهای لمسی؛ رویایی که دست‌بردار نیست
اپل بیش از یک دهه است که قید ساخت مکهای لمسی را زده، اما اظهارات اخیر یکی از مدیران ارشد شرکت، کورسوی امیدی به تغییر رویه‌ی اپل داده است
تبلیغات
با توجه به صحبت‌های استیو جابز، یکی از بنیان‌گذاران اپل، در سال ۲۰۱۰، می‌دانیم که این شرکت از حداقل سال ۲۰۰۸ در حال آزمایش مکهای لمسی بوده است. حتی احتمالاً این آزمایش‌ها به سال‌های دورتری هم بازمی‌گردد.
جابز در آن زمان اعلام کرد که اپل «سال‌ها پیش به این موضوع فکر کرده» و آزمایش‌های زیادی روی کاربران انجام داده است. او گفت که نتایج همین آزمایش‌ها باعث شد تا اپل ایده‌ی مکهای لمسی را کنار بگذارد.
«این [ایده‌ی مک لمسی] اصلاً کارایی ندارد. سطوح لمسی برای استفاده در حالت عمودی طراحی نشده‌اند. شاید در نگاه اول و برای یک دموی کوتاه جذاب به نظر برسد، اما بعد از مدت کمی کار کردن، احساس خستگی می‌کنید و بعد از استفاده‌ی طولانی‌تر، دلتان می‌خواهد دستتان را قطع کنید!»
«این اصلاً کاربردی نیست. از نظر ارگونومی هم فاجعه است. سطوح لمسی برای استفاده در حالت افقی ساخته شده‌اند.»
اپل همچنان بر حرف خود باقی‌ست
اپل از زمان اعلام نظر جابز، بر مخالفت خود با مکهای لمسی پافشاری کرده است. برای مثال، در سال ۲۰۲۰ شایعاتی در مورد تغییرات رابط کاربری مک‌او‌اس Big Sur به وجود آمد که برخی آن را زمینه‌ساز عرضه‌ی یک مک لمسی می‌دانستند. اما کریگ فدریک، مدیر بخش مهندسی نرم‌افزار اپل، با قاطعیت این موضوع را رد کرد.
او گفت: «باید بگویم که وقتی Big Sur را منتشر کردیم و آن مقالات درباره‌ی آمادگی اپل برای فناوری لمسی منتشر شد، واقعاً متعجب شدم. ما ظاهر مک‌او‌اس را به گونه‌ای طراحی و توسعه داده‌ایم که برای ما راحت‌ترین و طبیعی‌ترین حالت باشد و اصلاً به فکر رابط کاربری لمسی نبوده‌ایم.»
با گذر زمان و در همین هفته‌ی اخیر هم، اپل همچنان بر موضع خود پافشاری می‌کند. اگرچه اظهارنظر نهایی بوگر کمی امیدوارکننده به نظر می‌رسد، اما صحبت‌های صریح او قبل از آن، همچنان بر مخالفت اپل با مکهای لمسی دلالت دارد.
او گفت که آیپد «همیشه یک دستگاه مبتنی بر لمس» بوده است، در حالی که مک برای «دستکاری غیرمستقیم» با استفاده از صفحه‌کلید، ماوس و/یا ترک‌پد ساخته شده است. […] بوگر با قاطعیت می‌گوید: آیپدها برای کار با لمس ساخته شده‌اند و مک‌ها نه. «سیستم‌عامل macOS برای یک پارادایم کاملاً متفاوت از رایانه طراحی شده است.»
آیا اصلاً به مکهای لمسی نیاز داریم؟
هیچ یک از ما هرگز فرصت استفاده از نمونه‌های اولیه‌ی مکهای لمسی اپل را در آزمایشگاه های اپل نداشته ایم ، اما از راه‌حل‌های جانبی برای اضافه کردن قابلیت لمسی به مکهای قدیمی‌تر استفاده کرده‌ایم. یکی از این راه‌حل‌ها برای یک مکینتاش اولیه و دیگری برای مک‌بوک ایر ۱۳ اینچی بود. هر دوی این راه‌حل‌ها شامل یک قاب دور مانیتور با LEDهای مادون قرمز برای تشخیص موقعیت و حرکت انگشت، و یک نرم‌افزار برای تفسیر آن حرکات به عنوان حرکت موس بودند. در هر دو مورد، دست ها واقعا دچار خستگی زیادی میشوند.
اما برای اینکه بفهمید یک مک لمسی چقدر کارآمد (یا غیرکاربردی) است، اصلاً نیازی به چنین تجربه‌ای ندارید. اگر تا به حال از آیپد با مجیک کی‌برد استفاده کرده‌اید، در واقع می‌توانید بهترین سناریوی ممکن برای یک مک لمسی را شبیه‌سازی کنید.
دلیلش این است که در این حالت، صفحه‌کلید و ترک‌پد ابزارهای ورودی اصلی شما هستند، اما همچنان می‌توانید به طور مستقیم از صفحه‌ی لمسی آیپد استفاده کنید. نکته‌ی کلیدی این است که رابط کاربری این حالت لمسی است، بنابراین حتی نیازی نیست تأثیر آن بر سیستم‌عامل را در نظر بگیریم.
حالا سؤال این است، با استفاده از آیپد به عنوان جایگزینی برای مک‌بوک، چقدر از قابلیت لمسی آن استفاده می‌کنید؟ پاسخ احتمالا این است که: «به اندازه‌ای کافی نیست که توجیه‌کننده‌ی وجود آن باشد.»
شاید ساختن یکی، تنها راه خاتمه‌ی این ماجرا باشد
عرضه‌ی یک مک لمسی توسط اپل ندارم، در صورتی که هزینه ی اضافی به همراه نداشته باشد و رابط کاربری macOS را به خاطر آن به هم نریزد، هیچ مشکلی ندارد. همچنین امیدواریم که اپل حتماً یک یا چند مدل با صفحه‌ی لمسی برای خوشحال کردن آن‌هایی که یک مک لمسی می‌خواهند، عرضه کند. اما آن‌ها را به صورت پیش‌فرض قرار ندهد و لطفاً تیم رابط کاربری آیپد را حتی یک قدم هم به مک نزدیک نکند!
چنین مک‌هایی به احتمال بالا به اندازه‌ی کافی فروش نخواهند داشت تا اپل آن‌ها را در خط تولید نگه دارد. اما خب، شاید تنها راه حل نهایی به این ماجرا همین باشد: ساختن یک مک لمسی، دیدن اینکه چه تعداد حاضرند هزینه‌ی اضافی آن را بپردازند، و – نکته‌ی کلیدی – دیدن اینکه چند نفر از آن‌ها بعد از تجربه‌ی کار با آن، حاضر به خرید دوباره ی چنین مکی خواهند شد.
برچسب‌ها:
