اندروید در عصر هوش مصنوعی چه کمبودهایی دارد؟

چند ماه گذشته یک حقیقت را به طور کامل روشن کرده‌اند: گوشی‌های هوشمند همچنان بی‌رقیب باقی مانده‌اند. ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی که قرار بود ما را از چنگ گوشی‌ها نجات دهند، به طرز ناامیدکننده‌ای خام و ناقص عرضه شده‌اند. حالا دیگر هر توهمی که در مورد جایگزین شدن گجت‌هایی مثل حلقه‌ی ایمنی هوش مصنوعی (Humane AI pin) یا خرگوش ربات R1 به عنوان راهی برای رهایی از وابستگی آزاردهنده به تکنولوژی شخصی داشتیم، از بین رفته است. تب گجت‌های داغ به پایان رسیده و فصل توسعه‌دهندگان در حال فرارسیدن است؛ این فصل با کنفرانس Google I/O که سه‌شنبه‌ی آینده برگزار می‌شود، آغاز خواهد شد.

این دوره همچنین زمان سرنوشت‌سازی برای اندروید به شمار می‌رود. کنفرانس Google I/O درست بعد از یک بازآرایی سازمانی اساسی برگزار می‌شود که برای اولین بار، تیم اندروید را با تیم سخت‌افزار گوگل ادغام کرده است. دستورالعمل روشن است: با سرعت تمام پیش بروید و هوش مصنوعی بیشتری را در محصولات بیشتری بگنجانید. یکی از اصول بنیادی اندروید این بود که به محصولات خود گوگل اولویت ندهد، اما این مدل با افزایش همکاری نزدیک‌تر تیم‌های سخت‌افزار و نرم‌افزار در سال‌های اخیر شروع به تغییر کرد. حالا دیگر آن دیوار حائل فرو ریخته و عصر هوش مصنوعی فرا رسیده است. و اگر بتوان از ۱۲ ماه گذشته نتیجه گرفت، به نظر می‌رسد این مسیر کمی آشفته خواهد بود.

با وجود تلاش‌های فراوان سامسونگ و گوگل، هوش مصنوعی روی گوشی‌های هوشمند تاکنون تنها به چند ترفند محدود شده است. شما می‌توانید با هوش مصنوعی، تصویر یک لامپ را به لامپ دیگری تبدیل کنید، یادداشت‌های جلسه را با درجات مختلفی از موفقیت خلاصه کنید و روی چیزی در صفحه‌تان برای جستجو، دایره بکشید. این موارد قطعا کاربردی هستند، اما فاصله‌ی زیادی با یک چشم‌انداز منسجم از آینده‌ی هوش مصنوعی ما دارند. اما اندروید کلید یک درِ مهم را در اختیار دارد که می‌تواند بسیاری از این ویژگی‌ها را کنار هم جمع کند: جمینای.

تنها سه ماه از معرفی جمینی به عنوان جایگزین مبتنی بر هوش مصنوعی برای دستیار گوگل می‌گذرد، اما به نظر می‌رسد هنوز برای رقابت کاملاً آماده نیست. در ابتدای عرضه، جمینی حتی نمی‌توانست به تقویم شما دسترسی پیدا کند یا یادآور تنظیم کند – که ایراد بزرگی محسوب می‌شود. گوگل از آن زمان این قابلیت‌ها را اضافه کرده است، اما همچنان از برنامه‌های رسانه‌ای شخص ثالث مانند اسپوتیفای پشتیبانی نمی‌کند. این در حالی است که دستیار گوگل تقریباً در طول یک دهه گذشته از اسپوتیفای پشتیبانی کرده است.

هر چه بیشتر با جمینای کار می‌کنم، بیشتر متوجه می‌شوم که قرار است نحوه‌ی استفاده‌ام از گوشی را متحول کند. جمینای می‌تواند دستور پخت شام را به خاطر بسپارد و در حین آشپزی، مراحل را به من بگوید. می‌تواند بفهمد وقتی سوال اشتباه می‌پرسم و به جای آن، پاسخ سوال درستی که به دنبالش هستم را به من بدهد  حتی می‌تواند بگوید کدام اسباب‌بازی انیمیشن «پنجه نگهبان» را دستم گرفته‌ام (باورکردنی نیست!).

با این حال، این موارد هم ترفندهای جالبی هستند. کاربرد واقعی جمینای زمانی آشکار می‌شود که بتواند به راحتی با کل اکوسیستم اندروید یکپارچه شود؛ زمانی که در هدفون، ساعت هوشمند و حتی خود سیستم‌عامل تعبیه شود.

موفقیت اندروید در عصر هوش مصنوعی، به چنین یکپارچگی‌هایی وابسته است. دستیار گفتگوی ChatGPT به سادگیِ جمینی نمی‌تواند ایمیل‌ها یا تقویم‌های شما را بخواند؛ همچنین دسترسی راحتی به تاریخچه‌ی مکان‌هایی که در یک دهه‌ی گذشته بازدید کرده‌اید، ندارد. این‌ها مزیت‌های واقعی هستند و گوگل در حال حاضر به تمام این مزیت‌ها نیاز دارد. سیگنال‌های زیادی دریافت کرده‌ایم که نشان می‌دهند اپل قصد دارد امسال در WWDC از یک سیری بسیار باهوش‌تر رونمایی کند. مایکروسافت و OpenAI نیز بیکار ننشسته‌اند. گوگل باید بر روی مزیت‌های خود تکیه کند تا هوش مصنوعی را ارائه دهد که فراتر از یک ترفند جالب باشد – حتی اگر کمی غیراندرویدی به نظر برسد.