هسته‌های CPU و رم آیپد پرو M4 به ظرفیت حافظه وابسته‌اند

مدل‌های پایه آیپد پرو با ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت حافظه، از نسخه M4 با سه هسته CPU پرقدرت و شش هسته کم‌مصرف بهره می‌برند. در حالی که مدل‌های گران‌تر با ۱ یا ۲ ترابایت حافظه، از تمام توانایی‌های چهار هسته پرقدرت CPU این تراشه برخوردار هستند.همین موضوع در مورد رم نیز صدق می‌کند. مدل‌های پایه ۸ گیگابایت رم دارند، در حالی که مدل‌های گران‌تر از ۱۶ گیگابایت رم برخوردارند.
نکته قابل توجه این است که هنگام خرید آنلاین iPad Pro، اشاره مستقیمی به ارتقاء پردازنده و رم در کنار افزایش حافظه، دیده نمی‌شود.

این رویکرد اپل در قبال ارتقای آیپد پرو، با شیوه معمول ارتقاء در مک‌های این شرکت که امکان ارتقای مشخصات به‌صورت مجزا را فراهم می‌کند، متفاوت است.تعداد هسته‌های CPU و رم آیپد پرو M4 به ظرفیت حافظه وابسته است. مدل‌های پایه با ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت حافظه،از ۳ هسته CPU پرقدرت و ۸ گیگابایت رم بهره می‌برند. مدل‌های گران‌تر با ۱ یا ۲ ترابایت حافظه، از ۴ هسته CPU پرقدرت و ۱۶ گیگابایت رم برخوردارند. هنگام خرید آنلاین iPad Pro، ارتقای پردازنده و رم در کنار افزایش حافظه به طور واضح مشخص نیست.

همانطور که اشاره شد، کلمات کلیدی "حداکثر" در معرفی تراشه M4، خبر از مدل‌های پایین‌تری می‌دهد که از تمام توانایی‌های آن بهره‌مند نیستند. بر اساس صفحه مشخصات فنی، مدل‌های ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایتی آیپد پرو از M4 با سه هسته CPU پرقدرت و شش هسته کم‌مصرف استفاده می‌کنند. این در حالیست که تنها مدل‌های گران‌تر با ۱ و ۲ ترابایت حافظه، از تمام توانایی‌های چهار هسته پرقدرت CPU برخوردار هستند.همانند هسته‌های CPU، میزان رم نیز با ظرفیت حافظه ارتباط دارد. مدل‌های پایه ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایتی از ۸ گیگابایت رم بهره می‌برند، در حالی که مدل‌های گران‌تر با ۱ و ۲ ترابایت حافظه، ۱۶ گیگابایت رم دارند.

این نکته‌ی مهم، یعنی ارتقای همزمان رم در کنار افزایش حافظه، در زمان خرید آنلاین iPad Pro به طور واضح ذکر نمی‌شود. صفحه مشخصات فنی (Tech Specs) به صراحت این موضوع را توضیح داده است، اما در صفحه‌ی اصلی خرید، اشاره‌ای به ارتقای پردازنده و رم نمی‌شود و این می‌تواند برای خریداران گمراه‌کننده باشد.با وجود تفاوت در هسته‌های CPU و رم بر اساس ظرفیت حافظه، خبر خوبی هم وجود دارد. خوشبختانه، تمام مدل‌های آیپد پرو M4 از یک پردازنده گرافیکی ۱۰ هسته‌ای کاملاً فعال، یک موتور عصبی ۱۶ هسته‌ای و پهنای باند ۱۲0 گیگابایت بر ثانیه بهره می‌برند. این یعنی توانایی پردازش گرافیکی، یادگیری ماشین و سرعت انتقال اطلاعات در تمام مدل‌ها یکسان است.همچنین، تمامی مدل‌های iPad Air مجهز به تراشه M2 هستند که از یک پردازنده گرافیکی ۱۰ هسته‌ای، موتور عصبی ۱۶ هسته‌ای و ۸ گیگابایت رم برخوردار است. بنابراین، از نظر این قابلیت‌ها تفاوتی میان مدل‌های مختلف iPad Air وجود ندارد.  

تا اینجا متوجه شدیم که برخلاف رویه‌ی معمول در مک‌های اپل، ارتقای حافظه‌ی آیپد پرو M4 به صورت ناخواسته باعث افزایش تعداد هسته‌های CPU و رم نیز می‌شود. در مک‌های اپل، کاربران می‌توانند بر اساس نیاز خود، پردازنده، رم و حافظه را به صورت جداگانه ارتقا دهند. این انعطاف‌پذیری در آیپد پرو M4 وجود ندارد و ارتقای حافظه مستلزم ارتقای اجباری پردازنده و رم است. وابستگی رم به حافظه، پدیده‌ای جدید نیست. این وابستگی ظرفیت حافظه به میزان رم، موضوع جدیدی نیست. پیش از این نیز شاهد چنین رویکردی از سوی اپل بوده‌ایم. برای مثال، در سال ۲۰۱۸، iPad Pro مجهز به تراشه A12X که اولین مدل با طراحی مدرن حاشیه باریک بود، در مدل‌های پایه از ۴ گیگابایت رم و در مدل ۱ ترابایتی از ۶ گیگابایت رم بهره می‌برد. همچنین، در iPad Proهای M1 و M2 نیز ظرفیت رم در مدل‌های پایه ۸ گیگابایت و در مدل‌های ۱ و ۲ ترابایتی ۱۶ گیگابایت بود.

اما نکته‌ی قابل توجه این است که برای اولین بار، اپل عملکرد CPU آیپد را نیز به ظرفیت حافظه گره زده است. این بدان معناست که ارتقاء از مدل‌های M2 به مدل‌های پایه M4، جهش عملکردی قابل توجهی  را به همراه نخواهد داشت؛ زیرا مدل‌های پایه از تمام توانایی‌های پردازنده M4 برخوردار نیستند. این موضوع می‌تواند برای کاربرانی که قصد ارتقاء از M2 به مدل‌های پایه M4 را دارند، ناامیدکننده باشد.چرا اپل چنین رویکردی را در پیش گرفته است؟

حال ممکن است این سوال مطرح شود که چرا اپل تعداد هسته‌های CPU را بر اساس ظرفیت حافظه تنظیم می‌کند؟ دلایل متعددی برای این کار وجود دارد. یکی از این دلایل، صرفا بالا بردن فروش مدل‌های گران‌تر iPad Pro نیست. همانطور که می‌دانید، تراشه‌های سیلیکونی، به ویژه آن‌هایی که با فرآیندهای ساخت نسل جدید مانند فرآیند ۳ نانومتری نسل دوم برای M4 ساخته می‌شوند، ممکن است دارای ایرادات جزئی باشند. اپل (و سایر تولیدکنندگان تراشه) با فروش نسخه‌های با کارایی محدودتر این تراشه‌ها، می‌توانند از قطعات سیلیکونی با ضعف‌های جزئی استفاده کنند و آن‌ها را دور نیندازند. این فرآیند با عنوان "binning" شناخته می‌شود.

مورد دیگری که مدل‌های ۱ و ۲ ترابایتی را از سایرین متمایز می‌کند، امکان ارتقاء به نمایشگر با روکش "nano-texture" است. این روکش، سطحی صاف و مات را برای نمایشگر ایجاد می‌کند که در مقابل نمایشگرهای براق و شفاف، می‌تواند بازتاب نور را کاهش دهد. البته، این ارتقاء صد دلاری به هزینه‌ی ۶۰۰ دلاری که صرف افزایش حافظه و سایر اجزا کرده‌اید، اضافه خواهد شد.