مکهای اپل ۴۰ ساله شدند
چهل سال پیش در چنین روزی، اپل دستگاهی را به تولید انبوه رساند که شاید خودش هم فکر نمیکرد به این میزان در میان کاربران محبوب شود.
۲۴ ژانویه چهلمین سالگردی است که استیو جابز مکینتاش، اولین کامپیوتر موفق به بازار انبوه را با رابط کاربری گرافیکی رونمایی کرد.
این مکینتاش اصلی بود که ماوس کامپیوتر را رایج کرد و به کاربران اجازه میداد یک اشارهگر روی صفحه را کنترل کنند. این روش نقطه و کلیک برای ناوبری رایانهای هنوز برای اکثر مردم در آن زمان یک مفهوم بدیع بود، زیرا رایانههای شخصی در این دوره به طور معمول دارای رابطهای خط فرمان مبتنی بر متن بودند که با صفحه کلید کنترل میشد.
گزیدهای از بیانیه مطبوعاتی اپل در سال ۱۹۸۴:
کاربران به مکینتاش میگویند که به سادگی با حرکت دادن یک موس (یک دستگاه اشارهگر کوچک) برای انتخاب از میان عملکردهای فهرست شده در منوها و نشان داده شده با نمادهای تصویری روی صفحه، چه کاری انجام دهد. کاربران دیگر مجبور نیستند دستورات متعدد و گیج کننده صفحه کلید رایانههای معمولی را به خاطر بسپارند. نتیجه این امر، سهولت استفاده و کاهش قابل توجه زمان یادگیری است. در واقع مکینتاش یک دستگاه رومیزی است که به کاربران امکان استفاده بیشتر و خلاقیت را با سادگی ارایه میدهد.
اپل در آن زمان اذعان کرد که یادگیری کار با مکینتاش معمولا «فقط چند ساعت طول زمان میبرد» و از ویژگیهای اصلی رایانههای فعلی مانند دسکتاپ با آیکونها، امکان استفاده از چندین برنامه در پنجرهها، منوهای کشویی و کپی و چسباندن استفاده میکند.
نقل قولی از جابز در بیانیه مطبوعاتی اپل:
مکینتاش هم از نظر سبک عملکرد و هم از نظر طراحی فیزیکی به راحتی روی میز قرار میگیرد. این دستگاه تقریبا به اندازه یک تکه کاغذ فضای میز را اشغال میکند. با مکینتاش، کامپیوتر در واقع کمکی برای خودانگیختگی و اصالت است، نه مانع. این محصول امکان میدهد تا ایدهها و روابط به روشهای جدید دیده شوند. مکینتاش نه تنها بهرهوری، بلکه خلاقیت را نیز افزایش میدهد.
قیمت مکینتاش اصلی از ۲۴۹۵ دلار شروع میشد که معادل بیش از ۷ هزار دلار کنونی است. مشخصات و ویژگیهای کلیدی آن شامل پردازنده ۸ مگاهرتز، ۱۲۸ کیلوبایت رم، درایو فلاپی دیسک ۴۰۰ کیلوبایتی برای ذخیرهسازی، و پورتهای سریال برای اتصال چاپگر و سایر لوازم جانبی بود.
اگر علاقهمند به دیدن بیانیه کامل مطبوعاتی اپل برای مکینتاش هستید، میتوانید در وب سایت دانشگاه استنفورد آن را بیابید.