هرآنچه باید درباره دوربین دوگانه Huawei P9 بدانید
چند روز پیش برند موفق چینی از پرچمدار 2016 خود، Huawei P9، رونمایی کرد. اگرچه پیش از مراسم رونمایی رسمی بیشتر مشخصات آن افشا شد، یکی از نکاتی که همچنان کنجکاوی کاربران و کارشناسان را برمیانگیزد دوربین دوگانه این غول شرقی است. این دوربین، حاصل همکاری Huawei و Leica، به دو لنز جداگانه مجهز شده است.
شاید سوالی که هماکنون در ذهن شما شکل گرفته اینهاست که: دوربین دوگانه چطور کار میکند؟ از چه سیستمی بهرهمند شده و چه تاثیری بر کیفیت تصاویر دارد؟ آیا مشابه UltraPixel در محصولات HTC است یا با آن تفاوت دارد؟ در ادامه به بررسی جامع دوربین یا بهتر است بگوییم سیستم دوربین و نحوه عکسبرداری Huawei P9 خواهیم پرداخت؛ با جیاسام همراه باشید.
چرا دو دوربین؟ چرا دو لنز؟
نخست لازم است بدانید که دو دوربین P9 دو وظیفه کاملا جداگانه بر عهده دارند. یکی از آنها به سنسور عادی RGB مجهز شده که تصاویر رنگی را ثبت میکند. RGB مخفف رنگهای اصلی یعنی قرمز، سبز و آبی است که تمام دوربینهای عادی از چنین سنسوری استفاده میکنند.
ما هم اولینباری که شنیدیم، کمی سردرگم شدیم، اما دوربین دوم این گوشی سنسور RGB ندارد، بلکه از نوع مونوکروم (Monochrome) در آن استفاده شده است. این سنسور فقط میتواند تصاویر سیاه و سفید ثبت کند. اما کاربرد آن چیست؟ قطعا هوآوی برای تصویربرداری سیاه و سفید اینهمه جنجال به پا نکرده است و سنسور مونوکروم باید کاربرد دیگری داشته باشد.
سنسور مونوکرم عکسهای سیاه و سفید میگیرد تا جزئیات بیشتری برای پردازش تصویر در اختیار سیستم تصویربرداری گوشی قرار دهد. اگر بخواهیم ساده توضیح دهیم، باید بگوییم سنسور RGB حوزه رنگها را مدیریت میکند و سنسور مونوکروم جزئیات عکس را بهبود میبخشد.
چگونه یک عکس سیاه و سفید به کیفیت تصویر کمک میکند؟
اگرچه جواب سوال بالا خودش سوالهای بیشتری در ذهن مخاطب به وجود میآورد، باید گفت سنسور مونوکروم میتواند جزئیات بیشتری از تصویر را در مقایسه با سنسور RGB ثبت کند. این سنسور تمرکز خود را فقط به نور منعکسشده از محیط به لنز معطوف میکند، اما سنسور RGB هم باید نور واردشده را پردازش کند و هم رنگ نور را تشخیص دهد. این موضوع ممکن است کیفیت تصاویر ثبت شده با مونوکروم را در پلهای بالاتر قرار دهد.
سنسور RGB مجبور است نور را از فیلترهای تعیینشده بگذراند تا بتواند رنگ نور را تشخیص دهد، حال آنکه سنسور مونوکروم به جای تمرکز بر عبور نور از فیلترهای تشخیص رنگ، میتواند جزئیات بیشتری از تصویر را ثبت کند. جالب است بدانید که حاصل همکاری این سنسورها با یکدیگر ثبت تصاویری است که 270 درصد از عکسهای iPhone 6S و 70 درصد از عکسهای Galaxy S7 روشنترند.
دو دوربین چگونه در کنار هم کار میکنند؟
هنگام لمس شاتر، هر دو سنسور همزمان دو تصویر جداگانه ثبت میکنند که یکی رنگی و یکی سیاه و سفید است. سیستم تصویربرداری P9 آنها را ترکیب میکند و تصویری تلفیقی از هردو میسازد که نه مونوکروم و نه RGB به تنهایی قادر نبود ثبتش کند!
همان طور که پیشتر اشاره کردیم، سنسور RGB در این گوشی وظیفه تشخیص رنگها را بر عهده دارد، حال آنکه مونوکروم جزئیات تصویر را پردازش میکن. عکسی که در خروجی دوربین به کاربر نمایش داده میشود حاصل رنگهای ثبتشده با سنسور RGB و جزئیات پردازششده با سنسور مونوکروم است. این موضوع در محیطهای فوقالعاده روشن یا شدیدا تاریک بیشتر حس میشود، زیرا در دوربینهای معمولی جزئیات تصویر به راحتی فدای نمایش بهتر رنگها میشود، در حالی که سنسور مونوکروم به کار رفته در P9 حداقل از نظر تئوری اجازه چنین خطایی را به دوربین نمیدهد!
آیا یک سنسور قدرتمند نمیتوانست از پس این وظایف برآید؟
اگر پیگیر اخبار تکنولوژی هستید، احتمالا تاکنون متوجه شدهاید که یکی از چالشبرانگیزترین مباحث دنیای گجتها مربوط به حجم و وزن دستگاه است. کمپانیهای معتبر تمام تلاش خود را میکنند تا دستگاهی کوچکتر، ظریفتر و سبکتر بسازند تا جایی که احتمالا Apple پرچمدار بعدیاش، iPhone 7، را از شر جک 3.5 میلیمتری هم خلاص کند و دستگاهی باریکتر از همیشه بسازد!
اگر هوآوی میخواست وظایف دو سنسور را بر عهده یک سنسور بگذارد، قطعا باید از حسگری بزرگتر، حجیمتر و ضخیمتر استفاده میکرد که این تصمیم با سیاستهای هوآوی مبنی بر تولید گجتهایی سبک و ظریف در تضاد است؛ چون در غیر این صورت کمپانیها میتوانستند از باتری صدهزار میلیآمپرساعتی در گوشیها استفاده کنند تا مشکل باتری برطرف شود، اما دنیای تکنولوژی کاربران را به سوی محصولات کوچکتر سوق میدهد. پس بیایید هواوی را برای تصمیمی که گرفته است تحسین کنیم!
محصولات Leica فوقالعاده گراناند؛ آیا این موضوع بر قیمت P9 تاثیر دارد؟
جالب است بدانید که برند Leica دوربینهایی تولید کرده که فقط قیمت بدنه آنها 7000 دلار (حدودا 24 میلیون تومان) بوده است! پس با وجود همکاری هوآوی و Leica در تولید این سنسورها ممکن بود P9 قیمتی غیرمنطقی داشته باشد، اما این گونه نیست.
به این موضوع دقت داشته باشید که Leica سنسورها را تولید نکرده، بلکه برای تولید آنها با هوآوی همکاری کرده است؛ تولید کالا و همکاری در تولید کالا دو مبحث کاملا مجزا هستند. این موضوع برای دوربین P9 هم صدق میکند. این کمپانی برای تولید سنسورها به هوآوی فقط کمک کرده، در حالی که سیاست Leica این است که نام خودش را روی تمام محصولاتی که تولید کرده یا در تولید آنها دخالتی داشته حک کند تا شاید بتواند آنها را با قیمتی نجومی بفروشد! به هر حال روی نام Leica که بر بدنه گوشی حک شده حساب زیادی باز نکنید.
آیا دو دوربین سرعت عکسبرداری را کاهش نمیدهند؟
بدون در نظر گرفتن پاسخی که در ادامه از نظر فنی به این سوال خواهیم داد، در نظر داشته باشید که P9 پرچمدار هوآوی است؛ بدین معنا که مهندسان این شرکت تمام تلاش خود را کردهاند تا بهترین محصولشان را به عنوان پرچمدار به کاربران ارائه دهند. پس قطعا برای موضوع کند شدن احتمالی دستگاه هنگام ثبت دو تصویر همزمان هم چارهای اندیشیدهاند.
و اما پاسخ فنی: هوآوی به منظور افزایش سرعت فوکوس و همچنین ذخیره تصاویر ثبت شده، از پردازشگری جداگانه استفاده میکند تا کمبودهای احتمالی هنگام ثبت دو تصویر را جبران نماید. این پردازشگر تصویر میتواند 200 درصد سریعتر از بقیه گوشیها، که برای پردازش عمق تصویر از امکانات نرمافزاری دوربین استفاده میکنند، فوکوس کند. بدین ترتیب پیش از آنکه حتی کاربر متوجه شود، دوربینها به صورت خودکار فوکوس میکنند و هیچ تاخیر یا کمبودی مشاهده نمیشود.
چرا چند نوع فوکوس برای دوربین P9 وجود دارد؟
یکی از قابلیتهای به کار رفته در دوبین پرچمدار هوآوی وجود سه نوع فوکوس برای حالتهای عکسبرداری مختلف است. گوشی به صورت خودکار میتواند تشخیص دهد که در حال عکسبرداری از چه سوژهای هستید و سوژه مذکور چه فاصلهای با لنز دوربین دارد و به همین ترتیب فوکوس مناسب را اتوماتیک انتخاب میکند.
به عنوان مثال، هنگامی که قصد عکسبرداری از یک گل در فاصله نزدیک دارید، فوکوس لیزری فعال میشود و اشعه خود را به سمت سوژه پرتاب میکند. تاباندن اشعه به منظور اندازهگیری فاصله لنز با سوژه است؛ بدین شکل که لیزر از سمت دوربین تابانده میشود، به سوژه برخورد میکند و بازمیگردد. مدتزمان طی شده برای تابش و بازگشت میتواند اندازه دقیق سوژه عکاسی را به دوربین بفهماند تا با دقت بیشتری عمل فوکوس انجام شود. این تکنولوژی در محصول مشترک Huawei و Google هم، که با نام Nexus 6P شناخته میشود، به کار رفته است.
حالت دوم فوکوس زمانی فعال میشود که قصد عکسبرداری از منظرهای وسیع یا سوژهای در دوردست را داشته باشید. در این صورت فوکوس دوربین دقیقا مانند چشم انسان عمل میکند؛ به شکلی که منظره وسیع در قالب مثلثهایی تقسیم میشود و از دو زاویه بر آن نظارت میشود.
اگر هیچکدام از حالتهای فوق رخ نداد، دوربین به صورت خودکار از روش تشخیص کنتراست عمل میکند که طبعا مدتزمان بیشتری برای فوکوس کردن نیاز خواهد بود.
دوربین در حالت نمایش زنده تصاویر هم عالی است
احتمالا هنگام عکاسی با گوشیهای هوشمند متوجه این موضوع شدهاید که تصاویر نمایشدادهشده در نمایشگر پیش از فشردن شاتر و پس از فشردن شاتر با هم اندکی تفاوت دارند: وقتی که عکس ثبت میشود، عموما افکتهایی به آن افزوده میشود و کیفیت آن بالاتر از حالت نمایش زنده در نمایشگر به نظر میرسد.
هوآوی در این زمینه تلاش بسیار کرده تا افکتهای عکاسی هنگام ثبت سوژه هم فعال باشند و بهترین تصویر را در نمایشگر به کاربر نمایش دهد. البته تمام افکتها قابل حذف هستند و در صورتی که عکاس حرفهای هستید، میتوانید حتی دوربین را از حالت اتوماتیک خارج کنید و در حالت Manual یا دستی قرار دهید.
با همه این تفاسیر، کیفیت واقعی عکاسی P9 خوب است؟
این سوالی است که احتمالا اکنون ذهن همه خوانندگان را به خود مشغول کرده. هر توضیحی که در این مقاله داده شد، صرفا تئوری است و مجموعهای از عدد، نام و کلمه روی کاغذ است، اما عملکرد واقعی دوربین چطور است؟
هوآوی تعدادی از تصاویر ثبت شده با P9 را منتشر کرده است که حقیقتا ما را تحت تاثیر قرار داد. اما آیا این حقیقت ماجراست؟ عکسهایی که کمپانیهای سازنده با Moto X ،Xiaomi Mi 5 و Lumia 950 ثبت کردهاند و در فضای مجازی منتشر کردهاند هم فوقالعاده هستند، اما به خاطر داشته باشید که عکاسان این تصاویر قطعا جزو حرفهایترینها در حوزه خود هستند و هر کاربر آماتوری نمیتواند چنین تصاویری ثبت کند. به هر حال تعدادی از تصاویر ثبتشده با P9 را، که خود هوآوی منتشر کرده، در ادامه برای شما قرار میدهیم تا خودتان درباره دوربین این گوشی قضاوت کنید.
برچسبها: