آنچه شرکت‌ها درباره دوربین گوشی شما نمی‌گویند!

به احتمال زیاد شما هم جزو کسانی هستید که به سیستم دوربین گوشی اهمیت بسیاری داده و برای اکثر موقعیت‌های عکاسی، از همین گوشی هوشمند خود استفاده می‌کنید. در سال‌های اخیر، با توجه به پیشرفت تکنولوژی مخصوصا در بخش قابلیت‌های عکاسی و سخت‌افزار دوربین، گوشی‌های هوشمند ارزش بالایی در میان کاربران پیدا کرده و حالا افراد به شدت به آن وابسته شده‌اند.

در واقع، بخش سیستم دوربین برای اکثر افراد، امروزه تبدیل به مهم‌ترین معیار شده و حتی از مواردی مانند تراشه نیز جلو زده است. در همین حال، گوشی‌های هوشمند هم در این مدت پیشرفت فوق‌العاده‌ای داشته و امروزه با قدرتی که مدل‌های پرچمدار ارائه می‌دهند، حتی افراد عادی را از خرید دوربین عکاسی جداگانه بی‌نیاز کرده است.

بخش اصلی این جلب شدن توجهات به‌خاطر تصمیمی است که تولیدکنندگان گوشی‌های هوشمند برای توسعه قابلیت‌های عکاسی و فیلم‌برداری گوشی‌هایشان گرفته‌اند و در حال حاضر هم شرکت‌هایی مانند اپل، گوگل و سامسونگ هم ادعا می‌کنند که بهترین سیستم دوربین را در گوشی‌های خود ارائه می‌دهند.

با این حال، گسترده شدن این وضعیت باعث شد تا برخی از برندها با انجام برخی ترفندهای تبلیغاتی، مفاهیم عجیبی را برای متمایز جلوه دادن سیستم دوربین گوشی‌هایشان در جامعه رواج دهند که امروزه منجر به برخی برداشت‌های نادرست شده است. از سنسورهای عجیب‌وغریب گرفته تا رقم‌های مگاپیکسل حیرت‌انگیز، ترفندهایی هستند که امروزه برخی برندها برای نشان دادن تفاوت مدل‌های جدید با نسخه‌های گذشته استفاده می‌کنند.

در این مطلب یک بار برای همیشه می‌توانید با این اطلاعات غلط آشنا شده و با پارامترهای مهم‌تری آشنا شوید که شرکت‌ها هنگام رونمایی از محصول جدید به آن‌ها اشاره نمی‌کنند. دانستن این اطلاعات مهم در مورد این پارامترها و چگونگی تاثیر آن‌ها بر تجربه کاربری مهم بوده و باعث می‌شود تا در هنگام انتخاب گوشی هوشمند، مدل مناسب‌تر را پیدا کنید. این مطلب به‌ویژه برای افرادی که می‌خواهند عکاسی با موبایل را به صورت حرفه‌ای جلو ببرند، جذاب خواهد بود.

دوربین‌هایی با «رزولوشن بالا» آن‌طور که فکر می‌کنید با وضوح بالا عکس نمی‌گیرند

این مسئله‌ سال‌ها است جریان دارد و اکثر کاربران گوشی‌های هوشمند به نوعی با شنیدن سنسورهایی با مگاپیکسل بزرگ‌تر سریع به آن بازخورد مثبت نشان می‌دهند. در واقع، امروزه به دیدن گوشی‌هایی با سنسورهای دوربین پر از پیکسل عادت کرده‌ایم و حالا گوشی‌هایی با سنسورهای 50 مگاپیکسل، 64 مگاپیکسلی، 108 مگاپیکسلی یا حتی 200 مگاپیکسلی غیرعادی نیست. با توجه به این که فقط 10 سال پیش، یک گوشی با دوربین 16 مگاپیکسلی به‌عنوان بهترین گوشی در نظر گرفته می‌شد، این موضوع بسیار قابل‌توجه است.

بنابراین، احتمالا باید به‌نظر برسد که یک دوربین با سنسور 200 مگاپیکسلی باید بتواند تصاویر بسیار واضح‌تری را ثبت کند! ولی این دقیقا چیزی است که شرکت‌ها به شما نمی‌گویند. در واقع دوربین‌هایی با رزولوشن و مگاپیکسل بالا به اندازه‌ای که فکر می‌کنید، عکس‌های فوق‌العاده‌ای نمی‌توانند ثبت کنند.

در واقع، اگر با دوربین 200 مگاپیکسلی گوشی عکاسی کنید، درنهایت تصویری که تولید می‌کند، تعداد پیکسل‌های بسیار کمتری خواهد داشت. این به دلیل چیزی به نام پیکسل باینینگ (Pixel binning) است. شاید قبلا اسم این تکنولوژی را شنیده باشید، چراکه تا سال 2012 گوشی‌هایی از آن استفاده می‌کردند و حالا دوباره رواج یافته است.

تکنولوژی پیکسل باینینگ چیست؟

به‌طور خلاصه می‌توان اشاره کرد که تکنولوژی پیکسل باینینگ سیستم دوربین گوشی، چندین پیکسل را در یک پیکسل ترکیب می‌کند. برای این که بهتر متوجه شویم این «ترکیب» به چه معناست، بهتر است در ابتدا نگاهی گذرا به سیستم سنسور دوربین داشته باشیم.

اگر یک سنسور را بردارید و آن را زیر میکروسکوپ قرار دهید، شبکه‌ای از محفظه‌های کوچک را در آن خواهید دید. به این محفظه‌ها «فوتوسایت» می‌گویند و وظیفه هر یک از آن‌ها جمع‌آوری داده‌های نوری هنگام عکاسی یا فیلم‌برداری است. هر فوتوسایت، نشان‌دهنده یک پیکسل در تصویر نهایی است.

در ادامه، بیایید به عنوان مثال از یک دوربین 200 مگاپیکسلی با پیکسل باینینگ 4 برابری استفاده کنیم. این گوشی داده‌های نوری را از چندین پیکسل گرفته و در یک پیکسل ترکیب می‌کند. یک فوتوسایت تنها قادر به جذب نور زیادی است. با این حال، اگر یک دوربین داده‌های نوری را از چهار فوتوسایت بگیرد، مقدار نور چهار برابر می‌شود.

در همین حال، این بدان معناست به جای این که هر فوتوسایت یک پیکسل را نشان دهد، هر چهار فوتوسایت، نشان‌دهنده یک پیکسل خواهد بود. این رزولوشن نهایی را بر چهار تقسیم کرده و در نتیجه یک تصویر 50 مگاپیکسلی ایجاد می‌شود.

دوربین‌های مختلفی از انواع مختلف پیکسل باینینگ استفاده می‌کنند. برخی از دوربین‌ها وجود دارند که 9 پیکسل را در یک پیکسل ترکیب می‌کنند و برخی دیگر عملکرد بسیار کمتری دارند. به عنوان مثال، دوربین 48 مگاپیکسلی آیفون 16e داده‌های نوری را از دو پیکسل در یک پیکسل ترکیب می‌کند.

بنابراین، زمانی که یک شرکت تعداد پیکسل بالای را برای دوربین گوشی خود تبلیغ می‌کند، فقط کافیست بدانید که با این همه مگاپیکسل، وضوح کامل را دریافت نخواهید کرد. البته در برخی رابط‌های دوربین این امکان به کاربران داده می‌شود که حالت وضوح بالا را فعال کرده و از تمام مگاپیکسل‌های تبلیغ شده استفاده کنند.

قابلیت عکاسی در شب یک راه‌حل جادویی برای عکاسی در نور کم نیست

احتمالا شما هم تبلیغات فراوانی که در مورد عملکرد فوق‌العاده سیستم دوربین یک گوشی را شرایط نوری نامساعد را دیده‌اید. آن‌ها با فعال کردن حالت‌های عکاسی شبانه، نتایج قبل و بعد عکس‌ها را به نمایش می‌گذارند و از این دیدگاه واقعا عالی هم هستند.

با این حال، احتمالا به این نتیجه رسیده‌اید که نباید به هر چیزی که شرکت‌ها نشان می‌دهند، اعتماد کرد. در حالی که حالت عکاسی شبانه واقعا می‌توانید برای گرفتن عکس‌ها در شب مفید باشند، اما شرکت‌ها از طرفی مشکلات رایج استفاده از این حالت شب را به شما نمی‌گویند. شرکت‌ها هیچ‌وقت اعلام نکرده‌اند که فعال کردن حالت شب باعث افت عملکرد سیستم دوربین در عکاسی از موقعیت‌های حرکتی می‌شود.

بنابراین، وقتی شرکت‌ها دوربین‌هایی را نشان می‌دهند که روشنایی صحنه‌های شلوغ شبانه را افزایش می‌دهند، باور نکنید. در واقع باید در حین عکاسی ثابت بمانید تا نورهای منعکس از شده یا سوژه، در مقیاس بیشتر و دقیق‌تری به سنسور برسند. هرچه روشنایی محیط کمتر باشد، مدت زمان بیشتری نیاز دارید تا گوشی را ثابت نگه دارید. اگر هنگام عکاسی دست خود را حرکت دهید، حتی در شرایط نوری مساعد هم ممکن است با یک تصویر تار مواجه شوید.

حتی با وجود این که سنسور در معرض نور بیشتری قرار می‌گیرد، اما هنوز مقداری پردازش تصویر وجود دارد که درون سیستم دوربین اتفاق می‌افتد. این بدان معناست که کیفیت تصویر نهایی به نحوه پردازش آن هم بستگی دارد و این زمانی فوق‌العاده می‌شود، از یک پردازنده باکیفیت و قدرتمند استفاده شده باشد.

بنابراین، اغلب شرکت‌ها سعی می‌کنند که گوشی‌های خود را از لحاظ سیستم دوربین یک دستگاه قدرتمند و تمام‌عیار از هر جنبه‌ای نشان دهند. در واقع، گوشی‌هایی وجود دارند که در ظاهر با ادعا عملکرد فوق‌العاده در شرایط نوری کم به مشتری فروخته می‌شوند، اما وقتی مورد استفاده کاربران قرار می‌گیرند، یا کلا نمی‌توانند عملکرد درستی در شرایط نوری کم داشته باشند یا تصاویر را با نویزهای قابل‌توجه تولید خواهند کرد.

کدک‌های ویدیویی که استفاده می‌کنید، می‌تواند تاثیر زیادی روی تجربه عکاسی داشته باشند

به‌نظر می‌رسد که شرکت‌ها فقط وقتی در مورد دوربین گوشی‌های خود صحبت می‌کنند، علاقه دارند که به وضوح آن‌ها هم اشاره داشته باشند. پس احتمالا با این مقدمه متوجه شدید که قابلیت فیلم‌برداری 4K اکثر گوشی‌های هوشمند یک ترفند تبلیغاتی بوده و سیستم دوربین آن واقعا در حدی نیست که بتواند چنین فرمت سنگینی را ضبط کند. در واقع، اکثر گوشی‌های هوشمند موجود در بازار براساس اطلاعات منتشر شده، می‌توانند ویدیوهایی 4K ضبط کنند و این شامل گوشی‌های زیر 300 دلار هم می‌شود.

با این حال، چیزی که شرکت‌ها باید به آن اشاره کنند، این است که گوشی شما چگونه این فایل‌های ویدیویی را ذخیره می‌کند. کدک ویدیویی که گوشی شما استفاده می‌کند، تاثیر فوق‌العاده روی تجربه فیلم‌برداری می‌گذارد. متاسفانه، بسیاری از گوشی‌ها این امکان را به کاربران نمی‌دهند که کدک‌های ویدیویی مورد استفاده را انتخاب کنند، اما گوشی‌هایی مانند آیفون این قابلیت را برای دسترسی کاربران فراهم کرده‌اند. در واقع، اگر علاقه دارید که حرفه ضبط ویدیو یا ویرایش آن‌ را به‌صورت کامل انجام دهید، باید به این موضوع دقت بیشتری داشته باشید.

بدون اشاره زیاد به جزئیات فنی، دو کدک معمولی که می‌توانید انتخاب کنید، H.264/AVC و H.265/HEVC هستند. اگر گوشی شما توانایی تغییر کدک‌ها را دارد، باید بدانید که هر یک چه نتیجه‌ای را ایجاد می‌کنند.

استفاده از H.265/HEVC برای افرادی که می‌خواهند تعداد زیادی ویدیو در گوشی خود ذخیره کنند، بهترین است. در عصری که گوشی‌های هوشمند دیگر اسلات کارت SD را اغلب ندارند، این موضوع برای کاربران حرفه‌ای باید مهم باشد. همچنین لازم به ذکر است که "HEVC" مخفف "High-Efficiency Video coding" یا همان «کدک ویدیویی با بازدهی بالا» بوده و جزئیاتی است که باید در مورد این کدک بدانید.

کدک H.265/HEVC

در همین ابتدا باید بدانید که ویدیوهای ضبط شده با این کدک بهترین گزینه برای ویرایش ویدوی نیستند. در واقع، این کدک در برخی ویرایشگرها پشتیبانی نمی‌شود و به همین خاطر باید بدانید که آیا ویرایشگر ویدیویی شما از این کدک پشتیبانی می‌کند یا خیر. در مرحله بعد باید بدانید که این فرمت نسبتا فشرده بوده و بنابراین، کامپیوتر شما باید فایل را در حین پخش از حالت فشرده خارج کند. این می‌‌تواند ویرایش ویدیو را به یک کابوس و کار چالش‌برانگیز تبدیل کند، چراکه اگر یک دستگاه ضعیف‌ هم داشته باشید، پخش ویدیو روانی را نخواهید داشت.

کدک H.264/AVC

فرمت دیگر ذکر شده، H.264/AVC که مخفف "Advanced Video Coding" یا همان «کدک ویدیویی پیشرفته» است. این کدک فایل‌ها ویدیوی را فشده نمی‌کند که می‌تواند مزایا و معایبی را به همراه داشته باشد. از آن‌جایی که فایل‌های ویدیویی نیازی به فشرده‌سازی ندارند، برای ویرایش ویدیو بسیار بهتر خواهد بود.

با این حال باید اشاره کرد که فایل‌های ویدیویی H.264/AVC مقدار بیشتری از فضای ذخیره‌سازی دستگاه شما را اشغال می‌کنند و این می‌تواند با محدودیت‌هایی همراه باشد.

جمع‌بندی

سیستم دوربین گوشی‌های هوشمند به یکی از مهم‌ترین معیارهای کاربران در انتخاب گوشی تبدیل شده است. با این حال، بسیاری از ادعاهای تبلیغاتی برندها چندان هم دقیق نیستند. یکی از رایج‌ترین تصورات غلط، ارتباط مستقیم بین مگاپیکسل و کیفیت تصویر است؛ در حالی که فناوری پیکسل باینینگ باعث می‌شود رزولوشن واقعی تصویر بسیار کمتر از مقدار اسمی باشد.

از سوی دیگر، حالت عکاسی در شب به‌عنوان یک ویژگی انقلابی معرفی می‌شود، اما در عمل، برای دستیابی به نتایج مناسب نیاز به ثابت نگه‌داشتن گوشی و پردازش قدرتمند دارد. همچنین، قابلیت فیلم‌برداری 4K در بسیاری از گوشی‌ها بیشتر یک ترفند تبلیغاتی است و نوع کدک ویدیویی (H.264 یا H.265) تاثیر زیادی بر کیفیت، حجم فایل و قابلیت ویرایش آن دارد.

در نهایت، آگاهی از این نکات می‌تواند به کاربران کمک کند تا در انتخاب گوشی، بر اساس واقعیت‌ها تصمیم بگیرند و فریب تبلیغات اغراق‌آمیز را نخورند.