تماشا کنید: رنو Trezor سوپر الکتریکی فرانسوی‌ با سقف فضایی

برای شناخت Trezor باید به عقب برگردیم؛ سال 2010 رنو مفهومی الکتریکی Dezir را معرفی کرد که اتفاقا در همین نمایشگاه پاریس رونمایی شده بود. دزایر نخستین خودرو از 6 محصول مفهومی بود که رنو می‌خواست در سال‌های آینده‌اش از آن‌ها رونمایی کند و البته این کار را هم کرد؛ سال 2011 در نمایشگاه ژنو از کپچر مفهومی و همچنین از R-Space رونمایی کرد. سپس در نمایشگاه فرانکفورت همان سال از Frendzy پرده برداشت و سال 2014 نیز هاچ‌بک Eolab را به عنوان پنجمین محصولش در نمایشگاه پاریس رونمایی کرد. حالا نوبت ششمین عضو این خانواده است؛ مفهومی جدید رنو نسبت به 5 مدل سابق، اسپرت‌تر، بزرگتر، مدرن‌تر، قوی‌تر - و خلاصه کنیم - جذاب‌تر است: رنو با تریزر، دنیای جدیدی را شروع کرد.

چهره تریزر بی‌شباهت به دزایر نیست؛ قسمت جلویی خودرو شخصیت تریزر را آرام و خندان نشان می‌دهد هرچند که در چشم‌های کشیده‌اش می‌توان نشانه‌هایی از شیطنت دید! تریزر حدود 4.7 متر طول (2.7 متر فاصله محوری) دارد ولی 2 سرنشین است به همین دلیل نیز رنو آن‌را در کلاس گرند تورر یا GT قرار داده است. سقف کوتاهی که ارتفاع خودرو را به 1.08 متر محدود کرده و همچنین درب موتور کشیده آن باعث شده است تا ضریب درگ این خودرو تنها 0.22 باشد که رقم فوق‌العاده‌ای درمیان خودروهای اسپرت است. 

به نظر نمی‌رسد که سوار و پیاده‌شدن در تریزر کار آسانی باشد! چراکه تریزر فاقد درب است؛ طراحان رنو تصمیم گرفته‌اند به جای طراحی درب‌های متداول از سقف فضایی استفاده کنند که به کمک جک‌های هیدرولیکی‌اش در کمتر از 5 ثانیه باز یا بسته می‌شود. در قسمت جلویی درب موتور نیز برای خنک‌سازی پیشرانه و باتری‌ها، شبکه‌هایی شش ضلعی تعبیه شده است؛ احتمالا این طرح نوآورانه را رنو از مفهومی BMW VISION NEXT 100 کپی کرده‌ است.

ظاهر منحصربه فرد تریزر را فراموش کنید چراکه این فرانسوی در قسمت فنی دو ویژگی مهم‌تر دارد؛ اول اینکه پیشرانه آن تمام الکتریکی است و دوم اینکه مجهز به سیستم خودران است. زمانیکه سیستم خودران را فعال کنید، فرمان خودرو تغییر شکل می‌دهد و عریض‌تر می‌شود تا راننده دید بهتری به صفحه کیلومتر داشته باشد. در مورد صفحه کیلومتر این خودرو نیز باید بدانید که از نوع OLED و از جنس Gorilla Glass است تا در برابر خش و ضربه مقاوم باشد.

رنو پیشرانه تریزر را از ریسرهای الکتریکی خود در مسابقات Formula E گرفته است. این پیشرانه 350 اسب‌بخار قدرت و 380 نیوتن‌متر گشتاور دارد که همگی به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. رنو همچنین برای آنکه به توزیع وزن بهینه‌ای برسد پکیج باتری‌ها را دو قسمت کرده که یکی بر روی محور عقب و دیگری بر روی محور جلویی جاسازی شده است.

تریزر که رینگ‌های 21 اینچی در جلو و 22 اینچی در عقب دارد حدود 1600 کیلوگرم است که باتوجه به جثه بزرگ و پیشرانه تمام الکتریکی‌اش عدد خوبی است؛ شتاب صفرتا 100 تریزر نیز به کمتر از 4 ثانیه می‌رسد. همانطور که گفتیم رنو هیچ برنامه‌ای برای تولید تریزر ندارد اما در سال‌های آتی بعید نیست که بخش‌های از آن‌را در خودروهای دیگر رنو ببینیم!

در کانال‌های اینستاگرام و تلگرام ما، خبرهایی هست که شما از آن بی‌خبرید!

kalayab_khodro